Enhavo



1o GENNAIO 2009
42a GIORNATA MONDIALE
DELLA PACE
Combattere la povertà, costruire la pace
1a de JANUARO 2009.
42a MONDA TAGO
DE LA PACO
“Kontraŭbatali la malriĉecon, konstrui la pacon”
È il tema del messaggio di sua santità Benedetto XVI per la celebrazione de la Giornata mondiale della pace. In esso vengono affrontati gli attuali problemi sociali come: la globalizzazione, la questione demografica, l'AIDS, la povertà dei bambini, le spese militari, la crisi alimentare.
Ecco una sintesi dei suoi quindici paragrafi: 		Tiu estas la temo de la mesaĝo de Lia Sankteco Benedikto la 16.a por celebri la Tutmondan Tagon de la Paco. En ĝi estas pritraktitaj la nuntempajn sociajn problemojn kiel: la globaliĝo, la demografia problemo, la Aidoso, la malriĉeco de la infanoj, la milit-elspezoj, la nutraĵa krizo.
Jen resumo de ĝiaj dek kvin paragrafoj:
1.   Il papa esordisce ricollegandosi al Messaggio per la Giornata Mondiale della Pace del 1993 nel quale Giovanni Paolo II attribuivauna seria minaccia per la pace all'estrema povertà di intere nazioni, in quanto questa favorisce i conflitti armati e compromette l'armonico progresso dell'umanità. 1.   La Papo komenciĝas referencante al Mesaĝo por la Monda Tago de la Paco 1993, en kiu Johano Paŭlo la 2a atribuis al la ekstrema malriĉeco reganta en tutaj nacioj gravan minacon al la paco, ĉar de tio naskiĝas armitaj konfliktoj kaj tio kompromitas la harmonian progreson de la homaro.
2.   In tale contesto viene considerato il fenomeno della globalizzazione che non riguarda solo economisti e sociologi, ma deve rivestire anche un significato morale nella consapevolezza di appartenere tutti ad un'unica famiglia improntata a principi di fraternità e responsabilità. La povertà non è solo materiale: nelle società progredite esistono fenomeni di emarginazione, di povertà relazionale, di disorientamento e di disagio nonostante il benessere economico. In ogni caso ogni povertà è radicata nel mancato rispetto di una vera “ecologia umana” fondata sulla dignità trascendente di ogni uomo. 2.   En ĉi tiu kunteksto enkadriĝas la fenomeno de la globaliĝo, kiu rilatas ne nur ekonomikistoj kaj sociologoj, sed ĝi havas ankaŭ moralan signifon, t.e. la konscion de aparteno al unika familio bazita sur principoj de frateco kaj respondeco. La malriĉeco ne estas nur materia: en la evoluiĝintaj societoj estiĝas fenomenoj de izoligo, malriĉeco de interrilatoj, senorientiĝo kaj socia maladaptiĝo, malgraŭ la ekonomia bonstato. Ĉiukaze, ĉia malriĉeco enradikiĝas en la neĉeesto de vera “homa ekologio” bazita sur la trascenda digno de ĉiu homo.
3.   La povertà viene spesso correlata allo sviluppo demografico, per questo sono in atto campagne di riduzione delle nascite con metodi non sempre rispettosi della dignità della donna, del diritto dei coniugi e del diritto alla vita di milioni di bambini a cui è impedito di nascere. Resta il fatto che, dalle statistiche degli ultimi decenni, le popolazioni che sono uscite dalla povertà sono quelle con un maggior sviluppo demografico. 3.   La malriĉeco estas ofte interligita al demografia evoluo, pro tio oni estigis kampanjojn celantajn al malpliigo de la naskoj per metodoj ne ĉiam respektantaj la dignon de la virinoj, la rajtojn de la gepatroj kaj de la rajton al vivo de milionoj da infanoj, al kiuj estas malpermesite naskiĝi. Estas la fakto ke, laŭ la statistikoj de la lastaj jardekoj, la popoloj, kiuj eliris el la malriĉeco, estas tiuj kun plej granda demografia evoluo.
4.   Una seconda preoccupazione è dovuta alla diffusione di malattie pandemiche come la malaria, la tubercolosi e l'AIDS che colpiscono i settori produttivi della popolazione. È particolarmente difficile combattere l'AIDS se non si affrontano le problematiche morali collegate al virus, educando i giovani ad una sessualità rispettosa della dignità umana. Iniziative in questo senso hanno già dato frutti significativi. Si devono comunque mettere a disposizione dei popoli più poveri le terapie necessarie anche tollerando un'applicazione più flessibile delle regole sulla proprietà intellettuale. 4.   Dua zorgo estas ŝuldenda al la disvastigo de epidemiaj malsanoj kiel malario, tuberkulozo, aidoso, kiuj trafas la produktivajn sektorojn de la populacio. Estas precipe malfacile kontraŭbatali aidoson, se oni ne alfrontas moralajn problemarojn interligitajn al viruso edukante la junulojn al sekseco respektanta la homan dignon. Iniciatoj tiucelaj jam donis signifajn fruktojn. Ĉiukaze oni devas disponigi al la plej malriĉaj popoloj la necesajn terapiojn, ankaŭ tolerante nerigidajn regulojn pri la intelektaj proprietoj.
5.   Una terza preoccupazione è la povertà dei bambini dovuta principalmente alla povertà delle loro famiglie della quale essi sono le prime vittime. Sono obiettivi prioritari la cura delle madri, l'impegno educativo, l'accesso ai vaccini, le cure mediche, l'acqua potabile, la salvaguardia dell'ambiente e sopratutto la difesa della famiglia e della sua stabilità. 5.   Tria zorgo estas la malriĉeco de la infanoj, ŝuldenda precipe al la familia malriĉeco, kies unuaj viktimoj ili estas. Estas primaraj celoj: la prizorgado al patrinoj, la klopodo al eduko, la aliro al vakcinoj, la kuracado, la trinkebla akvo, la mediprotekto kaj pleje la defendo de la familio kaj ĝia stabileco.
6.   Un quarto tema che suscita preoccupazione è l'attuale livello delle spese militari che distolgono ingenti risorse, materiali ed umane, dai progetti di sviluppo dei popoli più poveri. Gli Stati sono invitati ad una seria autocritica sulle ragioni dei conflitti, spesso accesi dall'ingiustizia. Le risorse risparmiate potranno così essere destinate a progetti di sviluppo. 6.   Kvara zorgenda temo estas tiu de la nuna nivelo de la militaj elspezoj, kiuj forturnas konsiderindajn materiajn kaj homajn rimedojn el la projektoj pri la evoluigo de la malriĉaj popoloj. Oni invitas la Ŝtatojn al serioza memkritiko pri la kialoj de la konfliktoj, ofte startigitaj de la maljusteco. La rimedoj tiel ŝparataj povus esti adresataj al evoluigaj projektoj.
7.   Un quinto tema riguarda l'attuale crisi alimentare dovuta, non tanto all'insufficienza di cibo, quanto alla difficoltà di accedervi ed a fenomeni speculativi. La malnutrizione è causa di gravi danni psicofisici che privano le persone della energie necessarie per uscire dalla povertà. Ciò incrementa il divario tra ricchi e poveri, provocando reazioni violente. 7.   La kvina temo rilatas la nuntempan nutraĵan krizon, ŝuldendan, ne tiom al nesufiĉo de nutraĵoj, kiom al malfacilaĵoj en ilia aliro kaj al spekulaciaj fenomenoj. La subnutrado estigas gravajn psikofizikajn damaĝojn, kiuj senigas la personojn je la necesaj energioj por eliri el la malriĉeco. Tio pliigas la diferencojn inter riĉuloj kaj malriĉuloj, provokante violentajn reagojn.
8.   Una delle strade per costruire la pace è una sana globalizzazione finalizzata agli interessi della famiglia umana e fondata su una forte solidarietà tra paesi e all'interno degli paesi. È necessario riferirsi a quel “codice etico comune” radicato nella legge naturale inscritta dal Creatore in ogni uomo. La globalizzazione, se male interpretata, eliminando certe barriere, ne può generarne di nuove impedendo di creare una vera comunione e un'autentica pace. 8.   Unu el la vojoj por konstrui la pacon estas sana globaliĝo celanta interesojn de la homara familio kaj bazita sur forta solidareco inter nacioj kaj en la nacioj mem. Necesas rilati al tiu “komuna etika kodo” enradikigita de la Kreinto en ĉiun homon per la natura leĝo. La globaliĝo, se misinterpretata, forigante certajn barojn, povas estigi novajn el ili, malhelpante la naskiĝon de veran komunion kaj aŭtentikan pacon.
9.   Dopo la seconda guerra mondiale il commercio internazionale si è evoluto in modo straordinario interessando paesi di antica industrializzazione e paesi emergenti. Tuttavia l'accesso ai mercati dei paesi a basso reddito risulta penalizzato dal declino dei prezzi dei prodotti primari che costituiscono la quasi totalità delle loro esportazioni. Si deve operare perché questi non continuino ad essere emarginati dal mercato globale. 9.   Post la dua mondmilito, la internacia komercado evoluiĝis eksterordinare koncernante la landojn de malnova industriigo kaj la emerĝajn landojn. Tamen la aliro al merkatoj de la “landoj je malgrandaj enspezoj” rezultas kompromitita de la malpliigo de la prezoj de la primaraj produktoj, kiuj konstituas preskaŭ la tuton de iliaj eksportadoj. Oni devas agadi, por ke ĉi tiuj ne estu daŭre forigitaj el la tutmonda merkato.
10.   Un simile discorso va fatto anche per la finanza, ormai globalizzata dallo sviluppo dell'elettronica e dalle politiche di liberalizzazione. La sua funzione dovrebbe essere quella di sostenere la possibilità di investimenti e quindi di sviluppo. La recente crisi dimostra come gli operatori finanziari si siano appiattiti invece su obbiettivi a breve termine che inibiscono le capacità della finanza a svolgere il proprio ruolo. 10.   Similaj prikonsideroj estas farendaj ankaŭ pri la financo, nun jam globaliĝinta pro la evoluo de la elektroniko kaj pro la liberaligaj politikoj. Ĝia tasko devus esti subteni la eblecon de investoj kaj sekve de evoluigo. La ĵusa krizo montras, kiel la financaj operaciantoj sin platigis, male, al limdataj celoj, kiuj malpermesas al la financo plenumi sian taskon.
11.   Tutto questo implica la necessità di realizzare un efficace quadro giuridico dell'economia, con incentivi alla creazione di istituzioni efficienti, con la lotta alla criminalità e con la promozione di una cultura alla legalità. Politiche assistenzialiste sono spesso all'origine dei molti fallimenti nell'aiuto ai paesi poveri. Si deve investire sulla formazione delle persone per svilupparne una vera cultura dell'iniziativa. È un'illusione pensare che una politica di pura ridistribuzione delle ricchezze possa risolvere il problema della povertà in modo definitivo. 11.   Ĉio ĉi kuntrenas la neceson realigi efikan juran enkadrigon de ekonomio, kun stimuliloj al kreado de efikaj institucioj, kun efika lukto kontraŭ la krimularo, kaj kun antaŭenigo de kulturo al agadi laŭleĝe. La asistismaj politikoj estas ofte je la origino de multaj fiaskoj en la helpo al malriĉaj landoj. Oni devas investi en la formado de la personoj por evoluigi veran iniciateman kulturon. Estas iluziiĝo pensi, ke politiko celanta al re-disdivido de la riĉaĵoj povu definitive solvi la problemon de la malriĉeco.
12.   Mettere i poveri al primo posto richiede una corretta logica economica da parte degli operatori di mercato, una corretta logica politica da parte degli operatori istituzionali e una corretta logica partecipativa capace di valorizzare la società civile locale e internazionale. La società civile assume un ruolo cruciale in ogni processo di sviluppo. 12. Meti la malriĉuloj en la unua loko postulas korektan ekonomian logikon fare de la merkataj operaciantoj, korektan politikan logikon fare de la instituciaj operaciantoj kaj korektan partoprenigan logikon kapablan valorigi la civilan societon, lokan kaj internacian. La civila societo rolas decide en ĉiu evoluprocedo.
13.   La globalizzazione si presenta con una spiccata caratteristica di ambivalenza e quindi va governata oculatamente, tenendo conto primariamente delle esigenze dei poveri. Ci si sofferma spesso alle cause superficiali della povertà, senza considerare quelle che albergano nel cuore dell'uomo come l'avidità e la ristrettezza di orizzonti. I problemi dello sviluppo vengono spesso affrontati dal solo punto di vista tecnico senza un vero coinvolgimento delle persone. 13.   La globaliĝo prezentiĝas kun rimarkinda duvalenta karakterizo, do ĝi estas atente regenda, konsiderante unuavice la necesojn de la malriĉuloj. Ofte oni fiksiĝas nur sur la supraĵaj kaŭzoj de la malriĉeco, senkonsidere tiujn, kiuj nestiĝas en la homa koro, kiel la avidon kaj la mensan mallarĝecon. La problemoj de la evoluigo, ofte estas alfrontataj nur de teknika vidpunkto sen vera kuntreno de la personoj.
14.   Ricordando l'enciclica “Centesimus annus” nella quale Giovanni Paolo II chiedeva di “abbandonare la mentalità che considera i poveri come fastidiosi importuni, che pretendono di consumare quanto altri hanno prodotto” il Papa rileva come solo la stoltezza puòindurre a costruire una casa dorata circondata dal deserto o dal degrado.La globalizzazione, da sola è incapace di costruire la pace se non orientata verso una solidarietà che miri al bene di ognuno e di tutti. 14.   Memorante la enciklikon “Centesimus annum” en kiu Johano Paŭlo la 2a petis “forlasi la prijuĝon, kiu konsideras la malriĉulojn kiel tedajn ĝenulojn, kiuj pretendas konsumi tion, kion aliaj produktis”, la Papo rimarkas, kiel nur la stulteco povas instigi konstrui oritan domon ĉirkaŭitan de dezerto aŭ de defalaĵo. La globaliĝo, per si mem, nekapablas estigi la pacon, se ĝi ne estas adresata al solidareco celanta la bonon de ĉiu kaj de ĉiuj.
15.   A partire dalla “Rerum Novarum” di Leone XIII, passando per magistero sociale di Pio XI, Pio XII, Giovanni XXIII, Paolo VI e Giovanni Paolo II la Chiesa ha messo in luce le nuove forme di povertà che sono sorte con l'allargarsi della questione sociale. È il caso di ricordare il principio dell'«amore preferenziale per i poveri», testimoniato da tutta la tradizione cristiana, a cominciare da quella della Chiesa delle origini. Come scriveva Leone XIII nel 1891: “Ciascuno faccia la parte che gli spetta e non indugi. Quanto alla Chiesa, essa non lascerà mancare mai e in nessun modo l'opera sua”. Il Papa conclude con un invito rivolto ad ogni discepolo di Cristo e ad ogni persona di buona volontàdi allargare il cuore verso le necessità dei poveri perché «combattere la povertà è costruire la pace». 15.   Ekde la encikliko “Rerum Novarum” de Leono la 13a, trairante la sociajn instruojn de Pio la 11a, Pio la 12a, Johano la 23a, Paŭlo la 6.a kaj Johano Paŭlo la 2a, la Eklezio prilumis la novajn formojn de malriĉeco estiĝintajn laŭ la plilarĝiĝo de la socia demando. Estas oportune memorigi la principon de la “prefera amo al malriĉuloj”, atestita de la tuta kristana tradicio ekde la naskiĝo de la Eklezio. Kiel skribis Leono la 13a en 1891: “Ĉiu ludu senprokraste sian rolon. Koncerne la Eklezio, ĝi neniam kaj neniel mankos plenumi sian taskon”. La Papo konkludas per invito, adresita al ĉiu disĉiplo de Kristo kaj al ĉiu bonvolema persono, plilarĝigi sian koron al la necesojn de la malriĉuloj ĉar “kontraŭbatali la malriĉecon estas konstrui la pacon”.


NOVJARA PRIMEDITO


Come ogni anno, per le festività di fine d'anno, il nostro assistente ecclesiastico, mons. Giovanni Balconi ci ha inviato un pensiero augurale:

“Le cose celesti più grandi
si devono immaginare
sotto la figura
di una montagna.
Che cosa c’è di più sublime
del Cristo?
di più eccelso
del nostro Dio?
Il monte di Cristo è l’umanità
che egli ha assunto,
nella quale egli ora abita,
sublime ed eccelso
al di sopra di ogni principato e potestà
e di ogni nome.
La città che non può restare nascosta
è edificata su questo monte,
perché, come dice l’Apostolo,
nessuno può porre un fondamento diverso
da Gesù Cristo”.

(Sant' Ilario) 		“La plej grandajn ĉielajn aĵojn
oni devas imagi
sub figuro
de monto.
Kio ajn estas pli sublima
ol Kristo?
pli elstara
ol nia Dio?
La monto de Kristo estas la homeco,
kiun li alprenis,
en kiu li nun loĝas,
sublima kaj elstara
super ĉiu estrado kaj potenco
kaj super ĉiu nomo.
La urbo, kiu ne povas resti kaŝita,
estas konstruita sur ĉi tiu monto,
ĉar, kiel diras la Apostolo,
neniu povas starigi alian fundamenton
ol Jesuon Kriston”

(S.ta Ilario - E-traduko zorge de la redakcio)

Nel Natale la vetta innevata del monte sfolgora di vivida luce. Anche per noi vale l’interrogativo del Salmista: “Signore, chi dimorerà sul tuo Santo monte?” (Sal 14,1).
Con i migliori auguri.
S. Natale 2008.
En Kristnasko la neĝkovrita montopinto brilegas per viva lumo. Ankaŭ por ni valoras la demando de la Psalmisto: “Sinjoro, kiu loĝos sur via Sankta monto?” (Psa 14,1)
Kun la plej bonaj bondeziroj.
S.ta Kristnasko 2008.

Mons. Giovanni Balconi


INFORMAZIONI DAI NOSTRI CONGRESSI:
A fine dicembre al congresso UECI di Chianciano erano iscritti in 14. Ne tovate l'elenco aggiornato nel nostro sito alla voce "I nostri Congressi". Ricordiamo che dopo il 30 marzo aumenta la quota di iscrizione; affrettatevi!
***
Le iscrizioni al congresso IKUE/KELI di Wroclaw procedono molto bene. A fine dicembre erano già iscritti in 159 di cui 7 italiani. Ne trovate l'elenco aggiornato in: http://mujweb.cz/Spolecnost/Svacek/vroclavo.htm
[Se ci stanno inserire le immagini da ks01_05.jpg a ks01_09.jpg dove indicato con la relativa didascalia]



CENTJAROJ DE ESPERANTO EN RIMINI
Prelego por IKUE-kongreso 2008 de Giovanni Daminelli

(unua parto)

   La unua dokumento konata, kiu atestas la ĉeesto de Esperantistoj en Riminiestas la unua “Jarlibro de la Italaj E-istoj”, eldonita de mons. Luigi Giambene en Aŭgusto 1908, en kiu aperas la nomoj de la riminanoj: “fratoj Barilari” (pastaĵistoj) kaj “pastro Alberto Migani”. Do temas pri almenaŭ tri Esperantistoj, pri kiuj, krom la nomoj, ni konas nenion alian. Ni ne scias, kiel ili ekkonis la lingvon, kiel ili interrilatis kun la aliaj Esperantistoj, kiel ili agis por Esperanto. Tamen tio sufiĉas por deklari, ke en 1908 ĉeestis Esperantistoj en Rimini (eble estis Esperantistoj ankaŭ antaŭe, ĉar tiu de la jaro 1908 estas la unua Jarlibro).
   La plej grava Esperantisto, kiu zorgis por la starigo de grupo de E-istoj en Rimini, aperas nur kvar jarojn poste. Temas pri la franciskano patro Modesto Eugenio Carolfi, kiu estis tre agema Esperantisto ne nur en Rimini, sed en la tuta Italio.
   Ni haltos iomete sur la personeco de Patro Carolfi:
   Li naskigis en San Giorgio Piacentino, vilaĝo en norda Italio, meze de la Padusa Ebeno, en 1884, do tri jarojn antaŭ la naskiĝo de Esperanto.Li fariĝis Esperantisto, kiam li estis ankoraŭ tre juna, mi ne trovis la jaron, sed en la unua numero de la itala gazeto “L'Esperanto” eldonita la 10an de januaro 1913, oni raportas, ke la antaŭan monaton (t.e. en decembro 1912), profesoro Carolfi, ano de la Esperanta Katedro de Bologna, faris prelegon en Rimini pri Esperanto.
   Notu bone tiun urbon “Bologna”!
   Tiam estis ĉefepiskopo de Bologna kardinalo Giacomo della Chiesa, kiu en 1914 iĝis Papo Benedikto la 15.a, post la forpaso de papo Pio la deka. Nu, tiu ĉi kardinalo en 1910, laŭdinte la celojn de Esperanto, skribis: “Mi deziras, ke ankaŭ inter miaj pastroj estu kelkaj, kiuj iĝos instruistoj pri Esperanto”. Eble Patro Carolfi estis unu el ili.
   La prelego de patro Carolfi en Rimini de Decembro de 1912, eble estis nur epizodo de agado, kiu komenciĝis tre antaŭe, ĉar oni atestas, ke la postan monaton (la 12.an de Januaro 1913) P.Carolfi fondis la unua Rimina Esperanto-Grupo (“Gruppo Esperantista Riminese - GER”), kaj ke, je la fino de la sama monato, en Rimini finiĝis kurso de Esperanto kun la disdono de diplomoj al la lernantoj.
   Sed lia agado ne limiĝis al Rimini, ĝi disvastiĝis en la tuta regiono Romanjo: la postan monaton (Februaro 1913) li faris prelegon en Sogliano al Rubicone (kelkajn kilometrojn okcidente de ĉi tie), sekve de tio li komencis tie kurson kun kvindeko da lernantoj, kaj, post kelkaj semajnoj li povis fondi tie Esperanto-Grupon. En la postaj monatoj li faris kursojn kaj fondis E-grupojn en Bagnara, Faenza, Savignano, Sant'Arcangelo kaj ĉe la medicina fakultato de la Universitato de Bologna.
   Dum somere, la lernejoj estis fermitaj, sed li ne haltis, li faris kursojn pri Esperanto al la eksterlandanoj (Anglaj, Usonanoj, Germanoj, Bohemoj, Rusoj ...), kiuj vizitis la strandojn de la Rimina marbordo.
   Oni povas rajte diri, ke li estis la pioniro de Esperanto en Romanjo.
   Sed precipe li estis ligita al Rimini: en Aprilo 1915, zorge de li, oni solene inaŭguris la standardon de la grupo de Rimini. Sur ĝi estis broditaj la vortoj: “Grupo Rimina Espero” kaj “Vivu la Lingvo Internacia”. En ĉi tiu jaro li verkis kaj eldonis gvidlibron de Rimini (“Ilustrita Gvidlibreto de la banurbo Rimini”).
   En la postaj jaroj, lia agado transiras la limojn de Romanjo, por disvastigi Esperanton, norde (Piacenza, Cremona, Cortemaggiore, Brescia) kaj sude (Pesaro).
   En Majo 1915 Italio eniras en la unuan mondmiliton. Li iĝas armea pastro, sed li ne forgesas agadi por Esperanto. Pro la milito la E-movado en Italio forvelkas, pro tio, en 1917, li prenas sur sin la respondecon de la Itala Esperanto-Federacio, kies prezidantecon li tenas ĝis la postmilita kongreso de Bologna en Oktobro 1920.
   Dum ĉi tiu kongreso okazis la unua kongreso de la italaj katolikaj Esperantistoj, kaj oni fondis UECI-n (t.e. la Itala Katolika Esperanto-Unuiĝo), kaj, por pli bone zorgi pri la ĵus fondita katolika unuiĝo, li rezignis pri la prezidanteco de IEF. La postan jaron okazis la dua kongreso de UECI en Trento en kuneco kun kongreso de IEF, sed la tria kongreso de UECI okazis en Venecio en Septembro 1922 sendepende de IEF-kongreso, kiu okazis tuj poste en Triesto. Tiu tria kongreso de UECI estis tre grava, ĉar ĝi vidis la partoprenon de du kardinaloj: kardinalo La Fontaine (patriarko de Venecio) kaj kardinalo Maffi (el Pisa).
   En tiu jaro (1922) li transloĝiĝis en Cortemaggiore kaj lia agado celis al la tuta Italio. Li kalkulis, ke li organizis pli ol mil kursojn pri E-o, sen kalkuli la multnombrajn prelegojn.
   Krom la jam cititan “Gvidlibreto de Rimini” li verkis en E-o la biografiojn de Sankta Francisko el Asizo (1923) kaj de Sankta Antono el Padovo kaj aliajn verkojn kiel “La preĝareto” (kolekton de preĝoj - 1913), “Padova Lilio”(1926 - pri sankta Antono el Padovo), “Katolika preĝlibro”, “La Reformanto” (1927 – Popola biografio pri Sankta Francisko), “La virgulino de la malriĉuloj” (1954 - pri la Virgulino de Banneaux – Belgio).
   Li mortis la 1.an de Julio 1958.
   Mi jam diris, ke post la unua mondmilito, li forlasis Riminion, sed Rimini ne forlasis Esperanton. En Rimini li lasis posteulon, patro Albino Ciccanti, ankaŭ li franciskano kaj lia disĉiplo.
   Patro Albino naskiĝis en 1930 en Ascoli Piceno kaj mortis en Forlì en 1994 tuj post lia reveno el kongreso de la italaj katolikaj esperantistoj, kies unuiĝon li tiam prezidis.
   Li vivis dum multaj jaroj en Rimini (Monaĥejo de Sankta Bernardeno) kaj multe laboris por la disvastigo de E-o en sia Diocezo, en Italio kaj en la tuta mondo. Fakte li estis alnomita “Patro Aviostop” (aŭ “fluganta monaĥo”), ĉar li sukcesis multe vojaĝi per aviadilo senpage, kiel misiisto de franciskanismo kaj de E-o en la mondo (lia plej memorinda preleg-vojaĝo estas eble tiu en Svedio, pri Sankta Francisko el Asizo en 1978).
   En Rimini, por kunigi siajn multajn lernantojn kaj Esperanto-simpatiantojn, li fondis la Rimina Esperantista Centro (itallingve: “Centro Esperantista Riminese – CER”).
   En 1956, iĝas paroĥestro de preĝejo de Sanktaj Johano kaj Paŭlo en Rimini, pastro Duilio Magnani. Pastro Duilio naskiĝis en Misano Adriatico la 11an de Junio 1928 (do ĉijare li festis sian 80an naskiĝdaton). En 1956, kiam li iĝis paroĥestro en Rimini, li ankoraŭ ne estis Esperantisto: li esperantiĝis nur en 1969.
   La historio de E-o en Rimini de nun estas strikte ligita al la historio de pastro Duilio, tial mi devas paroli pri li.
   Mi diris, ke li esperantiĝis en 1969. Fakte en tiu jaro li trapasis la unuan gradan ekzamenon kaj eble li, engaĝita en la zorgoj de sia paroĥejo, ne estus progresinta en la studo de la lingvo, se li ne estus farinta eksterordinaran sperton.
Jen la rakonto:
   Tiutempe komencis alveni en Rimini turistoj el Ĉeĥoslovakio. Kelkaj el ili, kaŝe, vizitis lian paroĥejon kaj konatiĝis kun li. Sekve de tio li decidis viziti tiujn novajn amikojn en Ĉeĥoslovakio.
   Tiutempe li ne pensis solvi la problemon de la lingvo pere de E-o, kiun li ankoraŭ ne bone scipovis, sed li pensis interkompreniĝi pere de miksaĵo de la itala, latina, germana kaj per gestoj, ankaŭ se, supozeble, en ĉi tiu okazo evidentiĝis al li la graveco de internacia lingvo.
   En unu el tiuj vizitoj en Ĉeĥoslovakio, li volis transpasi la landlimon kun Pollando por viziti la koncentrejon de Auschwitz. Li akiris unutagan rajtigilon por transiri la landlimon per sia malgranda aŭtomobilo kaj atingis la koncentrejon. Sed pasis la tempo, noktiĝis, kaj por li estis malfacile retrovi la vojon por la reveno dumnokte en lando preskaŭ sen strat-indikiloj. Li ne povis serĉi loĝejon en hotelo, ĉar li ne havis laŭregulan vizon, do li decidis peti gastigadon ĉe la apuda preĝejo de salesanoj, kies superulo prenis sur sin la riskon gastigi lin.
   La posta tago estis dimanĉo, kaj, estante en Pollando, li decidis viziti la sanktejon de la Nigra Madono en Cestochowa. Li atingis tiun lokon vespere kaj tie ekvidis, promenante antaŭ la sanktejo, sacerdoton recitantan rozarion. Li klopodis paroli lin iom en la latina, en la germana kaj en la itala, kiam tiu ekkriis: “Vi estas E-isto!” kaj varme ĉirkaŭbrakis lin. Kio okazis? Tute hazarde tiu rimarkis en la poŝo de la jako de pastro Duilio turisman gvidlibreton en E-o.
   Tiu pastro invitis lin vespermanĝi kun la aliaj kunfratoj, al kiuj li fiere prezentis tiun pastron pilgrimantan el Italio.
   Neatendite, tiun vesperon, atingis la Sanktejon la primaso kardinalo Wyszynki. Tiu pastro volis senpere prezenti al li pastron Magnani, kiu finfine povis paroli en la itala senprobleme, ĉar la kardinalo tre bone parolis la italan.
   Je la fino de la interparolado, la kardinalo demandis la polan pastron, en kiu lingvo ili du interparolis, kaj tiu respondis: “en E-o, Eminenco”. Fronte de tiu aserto, la kardinalo deklaris: “En la unua Vatikana Koncilio, oni parolis nur en la latina, en la dua oni parolis en ĉiuj lingvoj. En la tria, se ĝi okazos, oni parolos en Esperanto”.
   Pastro Duilio Magnani akceptis tiun deklaron kiel profetaĵon, kaj enmemorigis la daton kaj eĉ la horon: estis la 21a horo de la 16a de Septembro 1973.
   Reveninte hejmen, li komencis labori por kaj per E-o.
   Jen la novaĵo: “por” kaj “per”.
   Li ne nur laboris por la disvastigo kaj la enkonduko de E-o (precipe en la katolikan Eklezion), sed ankaŭ, pere de E-o, li iniciatis internacian bonfaradon. Tio estas grava afero, ĉar estas sinergia agado:la bonfarantoj konstatas, ke kelkfoje E-o necesas por la bonfarado, do ili estas instigataj al lernado de la lingvo, aliflanke la Esperantistoj konstatas, ke E-o estas utila ne nur por babili, do ili estas instigataj al bonfarado.
   Oni devas agnoski, ke ĉi tiu lia agado estis fruktodona, ankaŭ ĉar ekde la komenco, ĝi estis subtenata de la du episkopoj, kiuj tiutempe regis la diocezon de Rimini: mons. Emilio Biancheri kaj precipe de lia posteulo mons. Giovanni Locatelli.
   Mi ne volas tro plilongigi mian paroladon, do mi donos nur resumon pri la plej gravaj eventoj.
   Por Esperanto:
   Oni organizis kursoj fare de la suprennomita patro Ciccanti kaj de la neforgesebla sinjoro Antonio Gambuti.Memoru ĉi tiu nomo! Gambuti estis tre agema kaj bonkora. Memorinda estis lia enketo pri Jesuo Kristo: li sendis leterojn al delegitoj de UEA kun la demando: “Kiu estas Jesuo Kristo por vi?”; li ricevis pli ol 500 respondojn el 117 landoj de homoj apartenantaj al la plej diversaj religioj. Li sukcesis, dum diversaj jaroj, estigi standon de la esperantistaj katolikoj ĉe la “Mitingo de Rimini”, kiu kunvenigas ĉiujare cent milojn da homoj. Bedaŭrinde lia malsano unue, kaj lia morto poste, ĉesigis tiun iniciaton.
   En Rimini oni organizis plurajn naciajn kaj internaciajn E-kunvenojn kaj kongresojn: krom la 36a IEF-kongreso (en 1965) kaj la Internacia kongreso de fervojistoj (1970), do antaŭ la epoko de pastro Magnani, ni memoras la UECI-kongreson (1976), la 50an IKUE-kongreson (1997), la 53an IKUE-kongreson (2000), la 16.an ekumenan kongreson IKUE-KELI (2003), la 73a IEF-kongreson (2005) ĝis la nuna 60a IKUE-kongreso.
   Krome en Rimini la “Akademio Internacia de la Sciencoj” de San Marino, havis sian Universitatan Sesion (en la jaroj de 1995 ĝis 1999, en 2003 kaj 2007)
   Por Esperanto, rilate al la Eklezio, estas multaj la efektivigoj de pastro Magnani:
   La plej evidenta estas la tiel nomata “Esperanto-Katedralo” kun siaj mozaikoj, kies skribaĵoj en la Itala kaj en E-o atestos en la jarcentoj la favoron, kiun nia Eklezio asignis al E-o.
   Antaŭ tiu preĝejo estas du statuoj. La unua de Sankta Patro Pio, la alia de nia amata Papo Johano Paŭlo la 2.a. nepre estonta sanktulo. Ni ĉiuj scias, kiom faris tiu Papo favore de E-o, sed Patro Pio ŝajnas esti tie, nur ĉar pastro Duilio konis lin persone kaj estas al li devota. Tio ne estas tute vera.
   Pastro Magnani rakontas epizodon, kiu montras, ke ankaŭ patro Pio estis favora al Esperanto.
Pri kio temas, vi legos en la venonta numero.
(daŭrigota)


NAVIGE EN LA TUT-TERA TEKSAĴO

Pri nia Retejo

Parlano di noi
Il mensile di informazione e formazione apologetica “il Timone” n.78 del mese di dicembre2008, recensisce il nostro sito nella rubrica “Cattolici in Internet - Siti Web”. Di solito in questa rubrica sono recensiti cinque siti. Questa volta c'è anche il nostro con tanto di foto della pagina iniziale.
Ecco quanto scrive di noi:
Unione Esperantista Cattolica Italiana - www.ueci.it
 L'Unione Esperantista Cattolica Italiana (UECI) è la sezione italiana della Internacia Katolika Unuiĝo Esperantista (IKUE), un'associazione internazionale privata di fedeli di diritto pontificio riconosciuta dal Pontificio Consiglio per i Laici, sorta a Bologna nel 1920. Per farsi conoscere meglio, hanno pubblicato nel loro spazio web numerosi link di approfondimento e, fra questi, anche il collegamento ad un video su YouTube dedicato alla S. Messa in esperanto.
   Il mensile “il Timone”, nato a Milano nel 1999, ha raggiunto oggi una tiratura di 15000 copie ed è diffuso in tutta Italia con più di 10000 abbonati e circa 500 punti di vendita. Nel suo sito (www.iltimone.org) si autopresenta così:
   "il Timone" nasce per irrobustire la Fede dei lettori, infondere nei cuori la fierezza di essere cattolici, fornire argomenti per esporre le ragioni dei cattolici. Si propone come strumento da utilizzare per la Nuova Evangelizzazione, alla quale ci richiama, con passione e costanza, il Santo Padre. E' una rivista di apologetica elementare. Di apologetica: per illustrare le ragioni di chi crede e parare gli attacchi di chi contesta la verità cattolica, disprezza la morale e denigra la storia della Chiesa. Elementare: destinata a tutti, giovani e adulti, uomini e donne, lavoratori e studenti, sacerdoti e laici.
***
Novità nel sito
Il nostro sito (www.ueci.it) compie in questi giorni tre anni. Se lo confrontiamo con la presentazione che ne abbiamo fatto alla sua nascita (vedi K.S. n.1/2006) si è di molto arricchito e chi lo segue avrà notato che viene regolarmente aggiornato.
  • Nella pagina “I nostri Congressi”, per ciascuno degli ultimi 5 congressi ci sono 16 foto tra le più significative (se qualcuno ne ha delle migliori ce le mandi). Per gli ultimi due congressi, sono stati inseriti anche i testi delle prelego di cui avevamo un testo scritto. Per il futuro congresso di Chianciano, viene periodicamente aggiornato il programma e l'elenco degli iscritti.
  • Nella pagina “Pubblicazioni”, si sono aggiunti gli ultimi lavori di Armando Zecchin, cioè le traduzioni in esperanto della “Vita di San Francesco” di san Bonaventura, della “Vita di sant'Antonio Abate” di sant'Atanazio, dell'apocrifo “Vangelo secondo Tomaso”, del “Cratilo” di Platone, del “Il ricco e la salvezza” di Clemente d'Alessandria. L'ultimo è invece il romanzo “La homo kiu ne sukcesis trompi sin mem” di 443 pagine originalmente scritto in esperanto. Infine c'è la traduzione di Glauco Corrado del manuale per la preparazione al matrimonio “Rimani nel mio amore” di don. Rodolfo Reviglio. Tutte le pubblicazioni si possono scaricare sul proprio computer e stampare.
  • Nella pagina “Katolika Sento”, sono archiviati i testi di tutti i numeri dal 1998 al 2008. Sarebbe bello se nel 2020, centenario dell'UECI, si potesse avere in rete la collezione completa. Comunque tutti i nuovi numeri vengono messi in rete appena pronti, quindi prima ancora della loro distribuzione postale.
  • Nella pagina “Biblioteko G.Corrado” c'è il catalogo di tutti i libri e riviste giacenti nella nostra biblioteca.
  • La pagina “Gruppi locali” è a disposizione dei gruppi locali che volessero inserire le loro cose. Attualmente è presente la pagina del gruppo di Milano e i link sui siti dei gruppi di Rimini, Trento e Venezia. Nella pagina del gruppo di Milano, in alto c'è una striscia con la data aggiornata della S.Messa in esperanto e la possibilità di scaricare il testo della Messa e dell'Omelia. C'è poi la raccolta dei testi delle messe secondo il vecchio lezionario e la pagina, quasi vuota in cui vengono inseriti i testi del Nuovo Lezionario Ambrosiano (NLA) man mano che vengono approntati.
  • La lista di link permette un agile collegamento ai più interessanti siti di interesse cattolico ed esperantista. Come segnalato da “il Timone” c'è anche un link su “You Tube” con la ripresa televisiva della S.Messa in Esperanto celebrata a Grosseto per il congresso FEI. Da esso si possono visionare anche gli altri documenti televisivi su detto congresso.


GIOVANI CONCORRETE

L'UECI dispone ancora di n° 3 premi da 258,23 € ciascuno da assegnare a giovani di età compresa tra i 18 e 30 anni, iscritti all'UECI che conseguano il diploma di esperanto di terzo grado. I premi saranno erogati quale contributo per la partecipazione a un congresso dell'UECI o dell'IKUE. Gli interessati si rivolgano al presidente UECI.



Due libri su Rimini
In occasione del congresso di IKUE di Rimini, il CER-ES ha pubblicato due libri:
- Una guida della città in esperanto “Ilustrita Gvidlibreto de Rimini”, 134 pagine ricche di illustrazioni e informazioni, distribuita a tutti i congressisti. - Un libro, in italiano, dal titolo “Un secolo di semina - inizio del raccolto”. È un interessante resoconto di 136 pagine, riccamente illustrate, con lo scopo di raccontare ai riminesi e agli italiani, i cento anni di esperanto in Rimini.
   Sono ancora disponibili parecchie copie di questi due libri. Chi li volesse può rivolgersi a don Duilio (indirizzo a pag. 15) che glieli spedirà a prezzo di propaganda e cioè cadauno: 5,00 euro + 1,50 euro per la spedizione. Per chi li richiede ambedue bastano 12,00 euro comprensivi di spese postali. Le copie che dovessero rimanere saranno rese disponibili ai partecipanti del congresso UECI di Chianciano.



SCIIGOJ EL AFRIKO

BURUNDI

   Il 19 luglio 2008, l'esperantista Nestor NDAYONGEJE, studente di teologia presso il seminario di Gitega, è stato ordinato diacono. Ne abbiamo avuto notizia solo ora perché solo ora è riuscito a farsi “prestare” una foto, che lo ritrae davanti al vescovo, e inviarcene una copia per posta elettronica. Data la povertà non può permettersi di avere una sua foto e solo raramente riesce a spedire a don Duilio qualche messaggio per posta elettronica. Oltre a lui, nel seminario di Gitega ci sono altri tre seminaristi che praticano l'esperanto e che don Duilio vorrebbe aiutare tramite il presidente del BUKE prof. Liberè Mudende. Si spera così che si formi anche in Burundi un gruppo di sacerdoti, e - perché no? -, di vescovi IKUE-anoj attivi. Per il momento l'aiuto si limita all'abbonamento ad Espero Katolika donato loro da don Duilio.

***

R.D. del CONGO

   Ci giungono notizie drammatiche da Goma (Repubblica Democratica del Congo) sulla situazione, in Rutshuru epicentro della guerra tra gli uomini del generale ribelle Nkunda contro il governo centrale. In particolare, a proposito dell'orfanotrofio di Rutshuru diretto dall''esperantista cattolico Emmanuel Muchuti (cfr. K.S. n.4 e n.6/2008), il CER-ES era intenzionato a raccogliere del denaro in occasione del Natale, per la costruzione di una cappella e l'acquisto di una decina di capre. Ma il problema più urgente ora è la fame.
   Dopo una richiesta di informazioni da parte di don Duilio sono arrivati molteplici messaggi. Per ragioni di spazio ne trascriviamo solo gli stralci più significativi.

DaKakozwa Augustin (è un giovane universitario, studente di medicina, che assiste i nostri ragazzi a Goma)
Goma, 24a de Novembro
...   La geknaboj, kelkaj rifuĝis ĉe nia kara Alexis, kiam psikozo regis en Goma, kie ili sin ŝirmis. Kelkaj jam revenis ĉe ilian prizorgantan familion, sed aliaj estas ankoraŭ ĉe Alexis. Nun la malsato atakas. Pro militoj en Rutshuru kaj aliloke en vilaĝoj, de kie venis nutraĵoj al Goma, altiĝis la prezoj, dum Alexis ne havas laboron, kiu donas bonan salajron. Tamen li provas dividi tion, kion li ricevas kun la geknaboj. Ni pensas ke, kiam vi havos aliajn eŭrojn, vi sendos al ni, ĉar nuntempe la infanoj ne havas ion por manĝi. ...

DaEtienne Katchelewa Kandolo (è uno studente universitario di agraria che assiste i nostri ragazzi adottati di Goma)
Goma, 24a de novembro
...   Jam Rusthuru, kie loĝas niaj gefratoj, estas ĉe la mano de ribelantoj de Nkunda. Jes, niaj gefratoj vivas en tre malfacilaj vivkondiĉoj. Tie ĉi rifuĝis Hubert, kiun ni vidis sed li samkiel liaj gefamilianoj ne havas vivtenon. Dank’al Dio ili vivas. Ni tutkore dankas vin pro kolektado de la mono cele helpi tiujn gefratojn. Eĉ en Goma rimarku ke, pro tiuj militoj la nutraĵoj multe kostas, ĉar estas la vilaĝoj kaj urbetoj ĉirkaŭ Goma, kiuj donas nutraĵon al Goma. Certe ne laciĝu preĝi por ni. ...

DaNtawu Hubert(è un IKUE-ano pioniere dell'E-o in Rusthuru, vedi K.S. n.6/2008)
Goma, 25a de Novembro
...   Karaj gefratoj mankas al mi vortoj por priskribi la teruran vivsituacion, kiun ni trairas en nia regiono. Mi konfirmas al vi, ke estas terura. Vidi kiel oni mortigas homon, kiel oni buĉas kapron, estas kompatinde. Mi sukcesis eskapi, ĉar mi rifuĝis en la najbaran arbaron kun ĉiuj miaj geinfanoj kaj ilia patrino. Hodiaŭ, mi penige atingis la urbon Goma post unu semajno en la arbaro. Mi estas en rifuĝejo sen ion por vivteni. Kiaj suferoj, kion ni trairas! Kian pekon ni faris por ricevi tian malfeliĉon?
   Pri nia samideano Emmanuel Mucuti kaj ambaŭ fratinoj kaj ĉiuj georfoj, ili sukcesis eskapi kaj hodiaŭ ili trovis rifuĝejon proksime de la tendaroj de la militistoj de Unuiĝintaj Nacioj (bluaj kaskoj), kiuj ne protektas ilin, ĉar la ribelantoj mortigas, forrabas kaj seksperfortas virinoj, dum la bluaj kaskoj ĉeestas sen reagi. Ĉu ne eblas, ke oni sendu aliajn UN-militistojn, kiuj bone nin protektu? Vere estas honto, kiam la militistoj de la paco, kiel oni kutimas nomi ilin, ĉeestas sen reagi al tia granda homamasbuĉado, kia okazinta en Rutshuru. Vere estas granda honto por UN.    Li telefonis al mi dirante, ke li malkapablas sin vivteni. Kiel por mi, al ili mankas nutraĵoj, medikamentoj, kuraciloj, vestaĵoj kaj ekaperas malsanoj kiel lakso, ĥolero, paludismo aŭ malario kaj aliaj malsanoj, kiuj fontas de la vivkondiĉojn. Nun, ĉiuj infanoj eskapis el tiu homamas-buĉado, kiu okazis en nia urbeto Rutshuru.
   Karaj gesamideanoj, rilate al tio, kio okazas en nia regiono, ne estas bone sendi la monon por aĉeti tiujn kaprinojn aŭ konstrui la kapeleton. Tio, kion mi petas al vi, estas sendi iom da mono por permesi nin vivteni. Vere ni urĝe atendas tiun helpon, ĉar la vivo estas terura....

Dopo questi messaggi il CER-ES si è attivato riuscendo a raccogliere in poco tempo 910 euro che ha spedito d'urgenza in Congo tramite Western Union. Qui sotto qualche stralcio delle lettere di ringraziamento.

DaEtienne Katchelewa Kandolo
Goma, 2a de Decembro
...   La sendita mono por Hubert, Emanuel, La Médiatrice, Augustin , mi, ktp alvenis bonorde.
Hieraŭ mem, mi vidis Hubert kaj donis al li la mandaton, li ricevis monon ĉe WU, kiel senditan en lia nomo. Li prenis tiun de Emanuel, la Médiatrice kaj la lia ktp. Li remetis al mi tiun de la infanaro de Alexis, Augustin kaj la mia laŭ la divido decidita per la bonfarantoj.
...   Karaj bonfarantoj, ni tutkore dankas vin pro la mono, kiun vi sendis al ni, ni kiuj estas en la malfeliĉoj kaŭzitaj de la militoj. Precipe, ni tutkore dankas vin pensi pri niaj gefratoj, gesamideanoj de Rutshuru: Hubert, Emanuelo, kiu nenion havas por ilia vivteno, dum tiuj teruraĵoj de la militoj. ...

DaAlexis Asumani (pioniere dell'E-o in Goma, si occupa dell'assistenza dei ragazzi orfani, vedi K.S. n1/2007)
Goma, 4a de Decembro
...   La pasintan semajnon, ni ricevis 200 eŭrojn senditajn de vi al nia infanaro. Karegaj kaj samideanoj, ni tutkore dankas vin. Nia infanaro bone fartas malgraŭ la psikozo de la militoj. Ili studas kaj E-lernas ĉiudimanĉe kutime. Ili atendas ĉiam vian helpon, por ke ilia alfabetiĝo daŭrigu, por ke iam ili esperu pri pozitiva estonto kiel tia de la aliaj infanoj, kiuj havas iliajn gepatrojn ktp. ...

DaNtawu Hubert
 Goma, 8a de Decembro
...   Vi devas scii, ke vi sukcesis savi kelkajn homajn vivojn, kiuj suferas en tiu rifuĝejo, kie troviĝas miloj da rifuĝintoj, kiuj trairas malbonajn periodojn de iliaj vivoj.
   Mi venis de Rutshuru, post kiam la ribelantoj atakis kaj okupis nian vilaĝon. Tiumomente granda homamasbuĉado okazis en nia vilaĝo. Ĉiutage dekoj da junulinoj kaj virinoj estas seksperfortitaj. Pro tio mi estis devigata forkuri en la arbaro kun miaj gefamilianoj ĉar mi havas du grandaj junulinoj, kiuj povus esti viktimoj. Temas pri s-ino Alice 18jaroj kaj Beatrice 16jaroj. ...

DaEmmanuelo Mucuti (esperantista responsabile dell'orfanatrofio di Rutshuru, ved K.S. n4/2008)
Goma, 10a de Decembro
...   Mi dankas vin por via helpo dum la malfacila periodo de la milito, kiun ni trairas. Via helpo alvenis al ni. Foje dankon. Mia animo estas ankoraŭ en maltrankvilo, mi pensas skribi al vi proksiman fojon. ...

   Il CER-ES nella persona di don Duilio ci chiede caldamente di attivarci per aiutare questi nostri amici.
   Potete spedire la vostra offerta in denaro direttamente al sotto indicato c.c. bancario intestato a:
CER-ES - Rimini - don Duilio Magnani.
Banca Popolare VALCONCA - Rimini
IBAN: IT19 M057 9224 204C C078 0001 079
Se vi è più comodo, potete spedire la vostra offerta al conto corrente postale dell'UECI (c/c n.47127675) che la trasmetterà al CER-ES. In ogni caso non dimenticate di scrivere la causale dell'offerta: “Per aiuti alimentari in Rutshuru/Goma”.


“LA PARAGRAFO 32”

EĈ GUTO MALGRANDA....

In vita mia non ho mai presa tanta pioggia come lo scorso anno a Pasqua in Piazza S. Pietro, durante ilrituale “Urbi et Orbi”.
Quando sono tornato a casa, non vi dico quanti commenti di scherno ho dovuto subire dai miei amici: «Ma chi te lo fa fare ad affrontare tutti questi disagi a Pasqua e Natale in Piazza S. Pietro, tanto, come si può constatare, l'Esperanto è sempre l'eterno sconosciuto, quasi nessuno lo conosce!»
Questi commenti però non scalfiscono il mio entusiasmo, ma cerco di confutare in diversi modi le loro argomentazioni, più o meno così:
L'Esperanto oltre che lingua internazionale, rappresenta una delle grandi conquiste dell'umanità ed è nella medesima situazione di altre conquiste che ancora stentano ad affermarsi, nonostante la loro indiscussa approvazione. Tutte queste hanno necessariamente bisogno di tempo, costanza ed insistenza!
Infatti, parlando di Esperanto, se prima di noi, i nostri predecessori si fossero scoraggiati, noi non avremmo potuto ricevere il testimone. Così dobbiamo fare pure noi per i nostri successori.
A volte rispondo alle critiche, dicendo che 2000 anni fa, erano solo in 12 a propagandare il cristianesimo e guardate cos'è successo!
Altre volte ricorro ad un paragone de tipo: la neve non cade tutta in una sola volta, ma poco a poco, fiocco dopo fiocco!
Però il mio asso nella manica è sempre nei due versi della poesia “La Vojo” di Zamenhof:
Eĉ guto malgranda, konstante frapante traboras la monton granitan.
Vedo infatti che riesce molto bene a far breccia nella corazza dei soliti scettici.
Ed è per questo che, dopo averimpresso l'intera poesia “La Vojo”,su uno dei libri in legno della mia biblioteca sugli alberi, ho voluto fare qualcosa di più e trovato un masso di granito, con scalpello, trapano e tanto lavoro, sono riuscito a scavare un foro largo circa 20 cm e sufficientemente profondo.
A fianco ho fissato una piastra in ottone con inciso la famosa frase: Eĉ guto....
Poi per fare un po' di scena, ho collocato questo masso sotto una grondaia, così quando piove, “malgrandaj gutoj” cadono nella cavità!
Johano el Kor-mano


NI FUNEBRAS KAJ NDOLENCAS

Ricordiamo con una preghiera due nostre associate che ci hanno lasciato. Che il Signore le accolga tra i suoi Santi.

Il 24 novembre 2008 è deceduta Franca Naccheri responsabile dell'Esperanto-grupo di La Spezia, da molti anni socia dell'UECI.
***
Nella notte tra il 24 e il 25 dicembre 2008, all'età di 91 anni, ci ha lasciati Beatrice Angiolina Marinaro, per molti decenni la principale animatrice del gruppo di Brescia.


MULTE DA DANKOJ
(per motivi di riservatezza
diamo solo la sigla del nome e la provincia)


 Kontribuo al UECI:
C.S. MI 9,00 €
M.B. MI 9,00 €
V.M. MI 9,00 €
M.L.F. MI 5,00 €
L.M. TO 9,00 €

Kontribuo al UECI-kongreso:
G.Q. BG 10,00 €
N.M. UD 10,00 €

Por malsato en Rushuru/Goma:
F.S. BG 9,00 €
GF.P. MI 18,00 €
A.V. MI 10,00 €
C. MI 10,00 €
C. MI 10,00 €
G.C. MI 20,00 €
M.B.R. MI 10,00 €
G.Z. MI 10,00 €



QUOTE E NORME ASSOCIATIVE ANNO 2009

Associato ordinario con Katolika Sento (SO) 20,00  €
Associato giovane (SG) 10,00  €
Associato familiare (SF) 10,00  €
Associato ordinario con Espero Katolika (SOE) 41,00  €
Solo abbonamento a Katolika Sento (AK) 10,00  €
Solo abbonamento a Espero Katolika (AKE) 21,00  €
Associato sostenitore (SS) 40,00  €
Associato sostenitore con Espero Katolika (SSE) 82,00  €

Il periodico Katolika Sento viene inviato a tutti gli associati, tranne che per i familiari.
E' associato giovane chi non ha superato i 25 anni.
E' associato familiare chi convive con altro associato.
Per l'abbonamento all'estero aggiungere 6 euro per spese di spedizione.
Specificare nella causale del versamento la categoria dell'associato, l'anno di nascita dei giovani, l'esatto indirizzo per il recapito del periodico K.S., la destinazione di eventuali offerte.
I gruppi locali con almeno 10 soci trattengono 2,10 euro per l' associato ordinario e 1,05 per l'associato giovane o familiare, mentre la quota dei soci individuali va interamente all'UECI.

I versamenti vanno fatti sul C.C. Postale n. 47127675
 Unione Esperantista Cattolica Italiana U.E.C.I
 Nota: Sull'etichetta/indirizzo di Katolika Sento è indicata la sigla associativa e l'anno di scadenza dell'abbonamento.



COMITATO CENTRALE U.E.C.I.

Presidente: Giovanni DAMINELLI, via Lombardia 37, 20099 Sesto S.Giovanni (MI) – tel. 02.2621149.
Vice presidente: Paola AMBROSETTO, via Emo 9/C, 30173 Mestre (VE) – tel. 041.5341532
Segretario: Marco POLITI, Via Montemartini 4, 20139 Milano – tel. 02.5395237
Consiglieri:
don Duilio MAGNANI (segretario per l'informazione), viale C.Zavagli 73, 47900 Rimini, tel.-fax 0541.26447
Giovanni CONTI (cassiere e organizzazione congressi), via F.Filzi 51, 20032 Cormano (MI) – tel. 02.66301958 – fax 02.66302110
Carlo SARANDREA, Via di Porta Fabbrica 15, 00165 Roma – tel. 06.39638129
Norma COVELLI CESCOTTI, via E.Fermi 29, 38130 Trento – tel. 0461.925210
Marsilio GUAZZINI, Via Coletti 108/A, 47900 Rimini – 0541.22993
Assistente Ecclesiastico: mons. Giovanni BALCONI, p.zza Duomo, 16, 20122 Milano, tel. 02.878014 (ab.) - 02.8556274 (Curia);
Grafica e impaginazione di Katolika Sento: Mario GUlLLA, via Benadir 62, 13100 Vercelli, tel. 0161.259397
Nota bene:
Tutte le comunicazioni alla redazione di Katolika Sento, vanno spedite al presidente UECI.
- Per i versamenti in denaro utilizzare il c.c.p. n. 47127675 intestato a UNIONE ESPERANTISTA CATTOLICA ITALIANA (U.E.C.I.) ricordando di mettere sempre la causale del versamento.
Codice IBAN: IT66 R076 0101 6000 0004 7127 675
Codice BIC/SWIFT: BPPIITRRXXX



AMUZE


Anstataŭ fumi
 - Mi klopodas ĉesi fumi...
- Ĉu Vi provis uzi bombonojn anstataŭ?
- Jes, sed ili ne fajriĝas....
***
En tabakvendejo:
Kliento: - Neniu el la alumetoj kiujn vi vendis al mi funkciis!!!
Tabak-vendisto: - Ho, tio estas tute strange! Mi testis ilin po unu kaj ili funkciis...
***
Fumado
 La patro demandas al Peĉjo (Pierino por la italoj) kial li ploras. 
- Nu, la instruistino forpelis min.
- Kaj kial?
- Ĉar, kiam ŝi eniris en la klasĉambron, mia benk-kunulo fumis...
- Kaj do? Kiu estas via kulpo, se li fumis...?
- Ĉiuj ekkriis, ke estis mi, tiu, kiu bruligis lin...
***
Fumemo
 Mi konas tiom avidan fumanton, ke li, dum fumado, faras paŭzon por fumi cigaredon.
(sendis Carlo Sarandrea)
***
Interjecioj En maljunulejo kvin maljunuloj sidas en fotelo legantaj sian ĵurnalon.
Iumonente unu diras: ha!
Iom poste, alia eligas: hu!
Post kelkaj minutoj, la tria ekdiras: ve!
kaj la kvara eĥas: fi!
Tiam la kvina petas: Ĉesu paroli pri politiko!
***
En konfesejo
 Junulo iras konfesi siajn pekojn al pastro sia anim-gvidanto. Fine li demandas konsilon:
- Patro, mi volus edziĝi kaj trovis ĉarma kaj aminda junulino.
- Do, petu ŝian manon!
- Sed ŝi lamas...
- Tiukaze, se al vi tio ne plaĉas, ne edzinigu ŝin!
- Sed ŝi apartenas al riĉa familio...
- Do, edziĝu kun ŝi!
- Sed ŝi estas ankaŭ ĝibulino...
- Do, ne edziĝu al ŝi.
- Sed ŝi havas tre riĉan doton!...
- Se tiel, edzinigu ŝin!
- Sed oni diras, ke ŝi havis intimajn rilatojn kun pluraj viroj... verdire mi estas tre hezitema...
- Mi konsilas al vi iri elekti la paroĥestron kiel vian animgvidanton!
- Kial?
- Por ke vi frenezigu lin, ne min.
***
En kazerno
    Se vi rakontas humoraĵon al soldato li ridas tri fojojn:
unue, kiam vi rakontas ĝin,
due, kiam vi klarigas ĝin al li,
trie, kiam li finfine ĝin komprenos.
   Se vi rakontas ĝin al suboficiro, li ridas nur du fojojn:
unue, kiam vi rakontas ĝin,
due, kiam vi klarigas ĝin al li
(li neniam komprenos ĝin).
   Se vi rakontas ĝin al oficiro, li ridas nur unu fojon:
kiam vi rakontas ĝin
(li ne permesos al vi doni klarigojn kaj neniam li komprenos ĝin).
   Se vi rakontas ĝin al generalo, li ne ridas, sed antaŭ ol vi finos, li diras:
- Mi jam konas ĝin, kaj vi ne kapablas ĝin rakonti.
***
Sopiro
 Viro iras viziti sian amikon de malmulte eks-edziĝintan, kaj miras, ke sur vando de lia hejmo estas alkroĉita portreto de lia eks-edzino.
- Kial vi metis tie la bildon de tiu virino, kiun vi tiom multe malbenis?!
- Ĉar, kiam mi sentos la sopiron edziĝi denove, sufiĉas al mi rigardi tiun portreton, kaj la sopiro tuj malaperos.
***
Ĉe dentisto
 - Doktoro, kiom kostas la eltiro de saĝodento?
- Sepdek eŭroj.
- Tro multekosta; ĉu eblas malaltigi la prezon?
- Jes, sen anestezo mi prenos nur kvindek eŭrojn
- Tamen la prezo estas ankoraŭ alta.
- Sen post-trankviligilo vi pagos nur kvardek eŭrojn.
- Ĉu ne ekzistas malpli kara ebleco?
- Jes, estas ĉe mi staĝisto. Oni povas eltirigi de li la denton por ekzerco, sen anestezo kaj sen trankviligilo, nur por dudek eŭroj.
- Bone, enlistigu mian edzon por la venonta vendredo.
***
Sektano
 - Nia Sankta Majstro ricevis la Savigan Mesaĝon rekte de Dio mem.
- De kie vi scias tion?
- Li mem diris!
- Ĉu neeblas, ke li mensogis?
- Ĉu eblas, ke homo, kiu parolas rekte kun Dio, povas mensogi?!
(sendis Johano)