Enhavo:

• Rimini: Eŭropa strando kaj kulturo
• Radio Vatikana
• Don Duilio Magnani: 75° compleanno, 50° giubileo sacerdotale
  Don Duilio Magnani: 75-a naskiĝdatreveno, 50a sacerdota jubileo
• Esperanto trapasas la francan lingon en hungario!
  L'esperanto supera il francese in ungheria
• Avviso e appello a tutti gli associati UECI
• Repaciĝo
• "Ni funebras kaj kondolencas"
• Preĝo al Virgulino Maria de Johano Paŭlo la 2-a
• Diplomi in lingua esperanto
• Quote e norme associative anno 2003
• Comitato Centrale UECI
• Kurtaĵoj tra ŝercaĵoj kaj seriozaĵoj
• Novaj mozaikoj en la preĝejo de Sanktaj Johano Kaj Paŭlo
  Nuovi mosaici nella chiesa dei Santi Giovanni E Paolo
• Rimini 16-a Ekumena Kongreso de Esperanto

Malgranda historio de la urbo de la 16-a Ekumena Esperanto-Kongreso
RIMINI: EŬROPA STRANDO KAJ KULTURO

Rimini estas tre antikva urbo, sed oni ne konas ĝian jarstarigon. Oni konjektas, ke ĝia nomo devenas el Ariminum, rivero, kiu hodiaŭ nomiĝas Marecchia.
Kvar jarcentojn post la fondo de Romo, Rimini estis okupaciita de Senonaj Gaŭloj kaj tie ili starigis la centron de sia almilitado. Post 113 jaroj la Gaŭloj estis repuŝataj de la romianoj, kiuj fondis tie kolonion (jaro 268 antaŭ Kristo).
Dum la dua punika milito tiu urbo daŭre obeis al la roma Respubliko, sed komence de la civila milito - precize en la jaro 436 post la fondo de Romo - konsulo Tito Sempronio Longo transportis el Sicilio kaj elŝipigis ĉe Rimini sian armeon. Dum la 4-a jc. la urbon okupaciis Grekoj, kaj en 538, post longa sieĝado, ĝin okupaciis la Gotoj, forpelitaj dek kvar jarojn poste de Narseto.
Ekde la jaro 567 ĝis la 8-a jc. ĝi estis regata de Dukoj, dependantaj de la greka ekzarko. Dum la 10-a jc. ĝi estis regata de Grafoj elektitatj de la Papo, kiujn anstataŭigis sendependa regado.
En 1295 la urbo falis sub la povo de familio Malatesta, kiu ĝis la 14-a jc. regis la urbon, donante al ĝi tre lertajn, famajn kaj valorajn princojn.
Ĉi tie oni ne povas silenti pri la kompatinda vivo de Francesca el Rimini, kiu inspiris poeton Dante Alighieri por verki en sia senmorta poemo la plej belan paĝon pri amo. Oni povas legi ĝin en la "Dia Komedio", Infero, 5-a kanto.
En 1503 la Malatestanoj vendis la urbon al la Venecia Senato, kiu siavice en 1509 ĝin redonis al la Papo, kiu regigis ĝin de Prelato ĝis 1797. En tiu ĉi jaro oni igis Rimini-n centro de la Rubikona Departemento, kiu havis 28 distriktojn kun 150.000 loĝantoj.
En 1816 denove regis ĝin la Papo. Fine, marte de 1860, oni aneksis ĝin al la Itala Regno.
Dum la dua mondmilito, ekde novembro 1943 ĝis julio 1944 Rimini estis bombita 396 fojojn, kun 82-procenta detruo. Post la fino de la mondmilito ĝiaj viglaj loĝantoj tuj rekonstruis la urbon, bedaŭrinde sen apliki planprojekton, perspektive al kreskonta turisma agado.

Rimini hodiaŭ

La hodiaŭa Rimini farigis ĉefurbo de la monda kaj populara feriado, pro la beleco de la marbordo, la klimata mildeco kaj ankaŭ la sincera afableco de ĝiaj loĝantoj. Ĝia fajna arto por bongusta manĝado (passatelli, lasagne, tagliatelle, ravioli, tortellini, piadina,
ktp, kun ĉiuj marfruktoj, kun ĉiaspecaj viando kaj dolĉaĵoj) allogas la feriantojn kune kun altkvalitaj vinoj de regiono Romanja (Albana, Sangiovese, Trebbiano). La tuta somero estas plenŝtopita de distraj kaj folkloraj iniciatoj, aranĝitaj de privatuloj kaj de la Komunumo, sed kulturnivele ni devas mencii la Meeting por la amikeco de la popoloj, organizita de katolika movado, la internacian renkontiĝon pri administraj aferoj Centro Pio Manzu'  kaj la Malatestan Muzikkermeson.
La nuntempa plej fama ido de Rimini estas regisoro Federico Fellini (1920-1993), kies monumento staras ĉe la enirejo de la urba tombejo kaj ne ĉe la Granda Hotelo, kiu tiel multe stimulis la geniecon de la filmisto.
Tre vizitindaj estas la Pinakoteko, la urbaj Muzeoj kun pentraĵoj de la romanja kaj venecia skoloj.
Je la 31-a de decembro 2000 loĝis en Rimini 131.705 personoj (63.581 viroj kaj 68.124 virinoj; la respektiva averaĝa aĝo estas 41 kaj 44 jaroj). Somere pro feriado ĉeestas preskaŭ 1.000.000 da turistoj ĉiutage, laŭlonge de ĝiaj 15 kilometroj da marbordo plenŝtopita de 1500 hoteloj kaj familiaj gastejoj, aldone al 16.000 vilaoj kaj ludomoj. La unuan ban-domon konstruis du riminaj junuloj, grafoj Alessandro kaj Ruggero Baidini, en 1843.
Se temas pri kulturaj aferoj, oni ne povas forgesi, ke en Rimini, centra rendevuejo de la eŭropaj popoloj, tre varbis por Esperanto du franciskanaj pastroj mondskale konataj, la pioniraj Pastro Modesto Carolfi (1884-1958), kiu i.a. fondis en Bolonjo la itala sekcion de IKUE (1920) kaj Pastro Albino Ciccanti (1920-1994), nomita ankaŭ Pastro Aviostop. Videblaj E-signoj en Rimini estas: Strato L.L.Zamenhof kaj Strato Esperanto (ambaŭ ĉe la Palaco de la Urba Turisma Agentejo) kaj Preĝejo de Sanktaj Johano kaj Paŭlo kie estas multaj mozaikaj verkoj kun skribaĵoj en la itala kaj Esperanto: interalie enestas la 15-kvadratmetra mozaiko por memorigi la E-Meslibron kaj la unua papan paskan bondeziron al la tuta mondo en Esperanto; kaj la monumento de Sankta Patro Pio el Pietrelcina.
Kuracejoj en Rimini: la moderna Terapiejo kontraŭ talasemio ĉe la maro, la diureziga akvofonto Sacramora kaj la Termoj de Galvanina, konataj jam je la epoko de Romio kaj kies akvo kuracas la digesto-aparaton.
Rimini, kies alteco laŭ marnivelo estas 5 aŭ 6 metrojn, kuŝas preskaŭ mezvoje de la fervoja linio Bolonjo-Ankona. El la tuta mondo oni povas atingi Rimini-n per aviadiloj ĝis flughaveno de Miramare, oriente de la urbo.
Marborda aŭtoŝoseo (nacia ŝoseo numero 14) trairas la tutan regionon Romanja kaj ĝi kunligigas en Bolonjo kun la nacia ŝoseo numero 1 (nomata ŝoseo de la suno), kiu norde eniras la reton de la ĉefaj ŝoseoj de Europo.
Rimini estas tre taŭge kunligita per fervojo kaj per superŝoseo kun Ravenna, mondfama pro la mozaikoj, kiu distancas nur kvindekon da kilometroj.
La sendependa Respubliko de San Marino, la malnovega tero de libereco, distancas 35 kilometrojn kaj ĝi estas atingebia ĉiuhore per publikaj buslinioj.
Loreto, kies Baziliko-Pilgrimloko estas propraĵo de Vatikano, do de alia ŝtato, distancas 125 kilometrojn kaj estas atingebla per fervojo kaj per aŭtoŝoseo. En Loreto oni povas viziti la tombejon de polaj soldatoj de la dua mondmilito.

La Eklezio en Rimini

Rimini estas ankaŭ antikva episkopa sidejo kaj ĝia nuna Episkopo, Lia Ekscelenco Monsinjoro Mariano De Nicolò, devenas de la sama diocezo, ĉar li naskigis en Cattolica la 22an de januaro 1932. Pastro ekde 1955, li estis paroĥa vikario en Riccione ĝis 1959 kiam oni vokis lin al Romo por plenumi diversajn taskojn en la roma Kurio. Li estis nomumita episkopo de Rimini la 8an de julio 1989 kaj li estis konsekrita la postan 23an de septembro en la katedralo de Rimini.
La unuaj certaj dokumentoj pri la ĉeesto de kristanismo datiĝas ekde la jaro 313, kiam Episkopo Stemnius subskribis la roman Koncilion, sed tutcerte la kredo ĉeestis tie jam pli frue. Efektive, Sankta Gaudenzio, la unua Episkopo de Rimini, estis martirigita pli frue (3-a aŭ 4-a jc.) La episkopa sidejo de Rimini restis sub rekta roma aŭtoritato ĝis 1604, kiam ĝi ekdependis de la Ĉefepiskopo de Ravenna, kiel okazas ankoraŭ nun.
En la diocezo de Rimini, precize en urbeto Sant'Arcangelo di Romagna, 10 kilometrojn norde de Rimini, naskiĝis Papo Klemento la 14a (de familio Ganganelii). La 29-an de aŭgusto 1982, Papo Johano la 2-a vizitis Rimini-n kaj La Respublikon de San Marino.
Papo Johano Paŭlo la 2-a beatproklamis du riminanojn. Fraton Pio Campidelli (1868-1889, beatproklamita en 1985) kaj Fratinon Elisabetta Renzi (1786-1859, beatproklamita en 1989), kiuj aldoniĝis al aliaj 4 Beatuloj.
Pri aliaj 5 geriminanoj komenciĝis la laŭkanonaj elpaŝoj por beatigo ("dioceza proceso"): Alberto Marvelli (1918-1946), Carla Ronci (1936-1970), Bruna Pellesi (fratino Maria Rosa de Jesuo) (1917-1972), Angela Molari (Patrino Maria Maddalena de la Sanktega Triunuo) (1821-1887), Faustina Zavagli (fratino Teresa de la krucumita Jesuo) (1835-1910).
La Diocezo vastas 781 kvadratajn kilometrojn kaj ĝi koncernas 3 provincojn: Rimini kaj Forlì-Cesena (en Emilio-Romanjo) kaj Pesaro (en Markizo-lando). La paroĥoj estas 135 (el kiuj 112 en provinco de Rimini, 19 en provinco de Forlì, 4 en provinco de Pesaro). La katolikoj ests 286.609 (el 301.694 loĝantoj. La diocezaj pastroj estas 205, la ordenaj pastroj estas 45. La religiulinoj estas 515.
La Diocezo havas siajn sociajn komunikilojn: semajngazeto "Il Ponte" (la Ponto) kaj radiostacio Icaro (Ikaro). La TTT -pagoj de la diocezo estas: http://www.diocesi.rimini.it/

RADIO VATIKANA

La elsendoj okazas en tri tagoj de la semajno, en la sama horo 21,20' MET (19,20 UTC).
Dimanĉe - daŭro 9' 20" - frekvencoj: mezonde 527 kaj 1530 kHz; kurtonde 4.005 (74.90 m.), 5.880 (51.00 m.) kHz.
Merkrede kai Jaŭde -daŭro 9' -frekvencoj: mezonde 1611 kHz; kurtonde 7250 (41.37 m.) kaj 9645 (31.10 m.) kHz.
Petu la senpagan sesmonatan programbultenon. Skribu al: Radio Vatikana Esperanto Redakcio, SCV -00120 CITTA' DEL VATICANO.

DON DUILIO MAGNANI 11.06.1928 - 11.06.2003 75° COMPLEANNO 28.06.1953 - 28.06.2003 50° GIUBILEO SACERDOTALE	DON DUILIO MAGNANI 11.06.1928 - 11.06.2003 75-a naskiĝdatreveno 28.06.1953 - 28.06.2003 50° sacerdota jubileo
È nato a Misano Adriatico, 10 km a sud di Rimini, l'11giugno 1928. Fu ordinato sacerdote il 28 gIugno 1953. Dopo un triennio di aiuto cappellano, divenne parroco in un paesino di campagna presso Rimini.	Li naskiĝis en Misano Adriatiko, 10 km sude de Rimini, la 11-an de junio 1928. Li sacerdotiĝis la 28-an de junio 1928. Post trijara help-pastrado, li iĝis parokestro en kampara vilaĝeto ĉe Rimini.
Dal 1964 a oggi guida la parrocchia dei Santi Giovanni e Paolo a San Giuliano Mare-Rimini. Esperantista fin dal 1969. è stato presidente dell'IKUE (Unione Internazionale Esperantista Cattolica) dal 1979 al 1995, anni di importanti e brillanti risultati di cui egli è stato promotore.	Ekde 1964 ĝis hodiaŭ li estas estro de Paroĥo Sanktaj Johano kaj Paŭlo en San Giuliano Mare -Rimini. Esperantisto ekde 1969, li estis prezidanto de IKUE (Internacia Katolika Unuiĝo Esperantista) de 1979 ĝis 1995, en la jaroj de gravaj kaj brilaj atingoj, kies motoro li estis.
Alla sua iniziativa si deve l'ufficiale riconoscimento delI' IKUE da parte del Pontificio Consiglio per i Laici (1992). Il primo augurio pasquale "Urbi et Orbi" (a Roma e al Mondo) fatto dal Papa in esperanto:"3.04.1994" "felice Pasqua in Cristo rsorto" è stato frutto di richieste insistenti a Giovanni Paolo II da parte di Don Magnani.	Al lia iniciato oni ŝuldiĝas la oficiala agnosko de IKUE fare de Papa Konsilio por Laikoj (1992). La unua paska bondeziro "Urbi et Orbi" (Al Romo kaj al Mondo) farita de Papo en Esperanto: "3.04.1994" "Felican Paskon en Kristo resurektinta", estis frukto de insistaj petoj al Johano Paŭlo la 2-a de Magnani.
Altre sue iniziative: la preparazione e la stampa a Rimini (1995) del primo messale in esperanto per le domeniche e le festività, approvato dalla Congregazione per il Culto Divino e i Sacramenti (1990).	Aliaj liaj iniciatoj: La preparado kaj la presado en Rimini (1995) de la unua meslibro en esperanto por dimanĉoj kaj festotagoj, aprobita de la Kongregacio pri la Dia Kulto kaj la disciplino de la Sakramentoj.
I rapporti reciproci con samideani polacchi durante gli anni difficili 1982-86. A loro sono stati fatti pervenire più di 5.000 pacchi di alimentari, vestiario e medicinali.	Koresponda interrilato kun polaj gesamideanoj dum malfacilaj jaroj 1982-86. Oni havigis al ili pli ol 5.000 pakaĵoj kun nutrovaroj, vestaĵoj kaj medikamentoj.
Gemellaggio con due parrocchie orientali:Sant'Alessandro a Kiev/Ucraina (1993) e San Ladislao a Oradea Romania (1994). Ad entrambe fu donata la statua di bronzo di Padre Pio da Pietrelcina.	Gemeliĝo kun du orientlandaj paroĥoj: sankta Aleksandro en Kiev/Ukrainio (1993) kaj sankta Ladislao en Oradea/Rumanio (1994). Oni donacis al ili bronzan statuon de Patro Pio el Pietrelcina.
L'acquisto di una sede prestigiosa per l'IKUE a Roma nelle vicinanze di piazza San Pietro.	La aĉeto de prestiĝa sidejo por IKUE en Romo apude de placo sankta Petro.
Il 50° e il 53° congresso dell'IKUE sono stati celebrati anche nella sua parrocchia rispettivamente negli anni 1997 e 2000. Durante quest'ultimo congresso un gruppo di esperantisti nominò, per i mosaici con scritte in esperanto, la chiesa parrocchiale "santuario internazionale".	La 50-a kaj la 53-a IKUE kongresoj okazintaj en la paroĥo, respektive en la jaroj 1997 kaj 2000. Dum ĉi-lasta kongreso grupo da esperantistoj, pro la esperanto-mozaikoj, alinomis la paroĥan preĝejon "Internacia Sanktejo".
Il sogno di Don Duilio che la sua chiesa diventasse a poco a poco anche "chiesa ecumenica" si sta avverando proprio ora con il prossimo 16° congresso ecumenico che si celebrerà nella sua parrocchia dal 30 agosto al 6 di settembre 2003.	La revo de Don Duilio ke la preĝejo fariĝu iom post iom ankaŭ ekumena preĝejo nuntempe efektiviĝas ĝuste pro la venonta 16-a Ekumena Esperanto Kongreso, kiu okazos en lia paroĥo de la 30-a de augusto ĝis la 6-a de septembro 2003.
Si deve anche ricordare che Don Duilio è presidente onorario ed è stato assistente ecclesiastico dell'IKUE e per molti anni redattore di "Katolika Sento" ed è attuale consigliere della sezione italiana dell'IKUE con l'incarico di segretario per l'informazione, assolto egregiamente.	Oni devas ankaŭ mencii ke Don Duilio estas honora prezidanto kaj estis eklezia asistanto de IKUE; dum multaj jaroj estis redaktoro de "Katolika Sento" kaj estrarano de UECI (itala sekcio de IKUE) kun la tasko de sekretario por informado, lerte plenumita.
Infine, prima della sua prossima quiescenza (ai sensi del diritto canonico) Don Magnani ha provveduto a una radicale e completa ristrutturazione sia della chiesa sia della casa, e delle opere parrocchiali. Non ha mai trascurato l'attività instancabile di vero pastore d'anime nei suoi cinquant'anni di sacerdozio, animato soltanto da uno smisurato amore per il Signore e per il prossimo.	Finfine, ankaŭ lia venonta emeritiĝo (laŭ eklezia juro) Don Magnani provizis radikalan kaj plenan restrukturiĝon ĉu de la preĝejo ĉu de la domo, kaj de la paroĥaj konstruaĵoj. Li neniam neglektis la nelacigeblan agadon de vera paŝtisto pri animprizorgado dum la kvindekaj jaroj de pastrado, plena de senmezura amo al la Sinjoro kaj al la proksimulo.
Caro Don Duilio, per il tuo 75° compleanno (11 giugno), il Comitato Centrale e tutti gli associati dell'UECI, riconoscenti ti augurano di cuore e con affetto "ad multos annos" sì, per molti anni ancora e per il tuo 50° di sacerdozio (28 giugno) le più calorose congratulazioni.	Kara pastro Duilio, por via 75-a naskiĝdatreveno (11-an de junio), la Centra Komitato kaj ĉiuj membroj de UECI, dankemaj elkore kaj ameme bondeziras al vi "ad multos annos" jes, ankoraŭ multe da jaroj kaj por via 50-a sacerdota jubileo (28-an de junio) la plej fervorajn gratulojn.
Alla scadenza di queste due date tutti gli esperantisti cattolici ti saranno vicini con preghiere di lode al Signore per i tanti favori a te concessi e con i più sinceri sentimenti di profonda gratitudine.	Je la templimo de ambaŭ ĉi datoj tuta katolika esperantistaro estos al vi proksima per laŭdpreĝadoj al Sinjoro pro tiom da gracoj al vi conceditaj kaj per la plej sinceraj sentoj de profunda dankemo.
Auguri e congratulazioni!	Bondezirojn kaj gratulojn!

ESPERANTO TRAPASAS LA FRANCAN LINGON EN HUNGARIO!	L'ESPERANTO SUPERA IL FRANCESE IN UNGHERIA
De la jaro 1995 okazas en Hungario interesa fenomeno nome abrupte kreskis la nombro de la studentoj kiuj intencas trapasi ekzameniĝon pri fremdaj lingvoj, deviga, laŭleĝe, en altlernejoj kaj universitatoj.	Dal 1995 in Ungheria si verifica un fenomeno interessante cioè è cresciuto improvvisamente il numero degli studenti che intendono superare l' esame di lingue straniere, obbligatorio per legge, nelle scuole superiori e nelle università.
Feliĉe en Hungario jam de la sesdekaj jaroj aperis pluraj decidoj de la registaro, laŭ kiuj esperanto estas egalrajte instruebla kiel aliaj lingvoj.	Fortunatamente in Ungheria già negli anni sessanta sono state prese parecchie delibere governative secondo le quali l'esperanto è materia d'insegnamento alla pari di altre lingue straniere.
Sekve kiam aperis la leĝo pri la lingvoekzamenoj, oni rajtis elekti ankaŭ esperanton. La kialoj estas konataj: oni bezonas malpli da tempo, peno kaj mono por akiri la diplomon pri ŝtata lingvoekzameno pri esperanto.	Di conseguenza, dopo l'entrata in vigore della legge del 1995, si ha diritto di scegliere come lingua d'esame anche l'esperanto. I motivi per cui è aumentata la preferenza per questa lingua sono noti: occorrono meno tempo, meno sforzo e meno denaro per conseguire il diploma per l'esame statale.
Plimulto de la gestudentoj dum la lastaj jaroj trapasis ŝtatan lingvoekzamenon pri la lingvoj angla, germana kaj franca. Sed en 2002 sur la populareco-listo la trian lokon okupis esperanto, preninte la lokon de la franca lingvo.	La maggior parte degli studenti durante gli ultimi anni sceglieva di sostenere I' esame statale di lingua inglese o tedesca o fiancese, ma nel 2002 nella graduatoria popolare il terzo posto è stato occupato dall'esperanto al posto della lingua francese.
Resume el artikolo de Oszkar Princ sur Paĝo 255 de la revuo "Esperanto" decembro 2002.	Riassunto dall'articolo di Oszkar Princa pagina 255 della rivista "Esperanto" del dicembre 2002.

AVVISO E APPELLO A TUTTI GLI ASSOCIATI UECI

Tutti i componenti del Comitato Centrale dell'UECI (8 persone) scadranno dal loro incarico triennale con il 31 agosto 2003. Pertanto durante il 16° Congresso Ecumenico di Esperanto a Rimini, daI 30 agosto al 6 settembre 2003, presso la parrocchia dei Santi Giovanni e Paolo in Viale Carlo Zavagli,73 di San Giuliano Mare, nella giornata del 4 settembre avranno luogo, sia l'assemblea annuale UECI e IKUE, sia le elezioni per il Comitato Centrale.
Chiunque si senta di candidarsi è invitato a scrivere alla Segreteria UECI (Corso Trapani, 112) 11141 TORINO entro la fine di giugno c.a.; per dare poi la possibilità di votare mediante lettera entro il 31 agosto a quanti non potranno essere presenti all'assemblea annuale.Ogni associato è pregato vivamente di leggersi gli articoli 16,17 e 18 dello Statuto di cui è in possesso, qualora non l'avesse, può richiederlo a me. In particolare rammento che per l'eleggibilità è richiesto che ogni candidato: a) abbia compiuto il 16° anno di età; b) sia iscritto all'UECI da almento due anni consecutivi, compreso quello in corso; c) sia presentato da un presidente di gruppo o da tre membri del Comitato Centrale uscente o da almeno dieci associati aventi diritto di voto.

REPACIĜO

Mi proponas, por pripensado, al katolikaj aktivaj esperantistoj parton de artikolo de Stano Marĉek redaktoro de la revuo "ESPERANTO" de U.E.A. (Universala Esperanto Asocio) de majo 2003.
Eksilentis kanonoj en Irako. La kristana mondo nun festas Paskajn Festojn kai en pluraj landoj oni ĵus spektis en televido la solenan papan benon Urbi et Orbi (Al Romo kaj la mondo) en esperanto. Oni povis vidi esperantistojn, kiuj sur la Placo de Sankta Petro denove manifestis la ekziston de Esperanto per okulfrapaj portafiŝoj. La Papo ripete alvokas al dialogo kaj repacigo de la kristana mondo kun ĉiuj eklezioj, al forigo de ĉiuj militoj.
Esperanto ekde sia naskiĝo portas en si idealojn ligitajn al la paco, justeco, egaleco, dialogo, interkompreniĝo, kaj proponas al la homaro facilan kaj justan rimedon por efektivigi la malnovajn revojn de la homaro pri pli justa kaj paca mondo.
Estas tamen interese, ke kvankam esperantistoj unuflanke proponas al la homaro facilan kaj justan interkomprenilon, aliflanke ili ofte ne scias pace kunvivi inter si mem.
La historio ja alportis plurajn "verdajn konfliktojn kaj skismojn" kaj la malkonkordo inter iuj verdaj pacbatalantoj ne volas finiĝi: ni ne scias interkonsenti pri la rolo de Lapenna, pri la uzo de nia alfabeto en interreto, pli ol strangaj estas la rilatoj inter la Esperanta Civito kaj UEA, la paco ne sukcesis forte enradikiĝi eĉ en UEA mem: audiĝas kritikoj kaj disputoj, atakoj kaj ofendoj, spertaj kaj utilaj homoj demisias el siaj funkcioj, ekestas retaj diskutrondoj kaj retaj gazetoj, ne kontentaj pri la politiko kaj demokratio en nia universala asocio...
Miskomprenoj, konfliktoj kaj malpaco naskiĝas tie, kie mankas dialogo, toleremo, komprenemo, amikeco aŭ amo, takto, deco, reciproka estimo kaj fido, kie oni ne emas aŭskulti unu la alian, aŭ ne scias formeti antaŭjuĝojn aŭ bridi la propran egoismon.
La lingvo mem verŝajne ne ludas en interhomaj rilatoj tre grandan rolon.
...La Papo (fakte pluraj eklezioj) proponas repacigon de ĉiuj eklezioj en la mondo. Ĉu ne estas tempo proponi, ke ankaŭ ni, esperantistoj, humile donu la manon unu al la alia kaj repaciĝu?
Ke ni uzu la mirindan eltrovaĵon de Zamenhof por trovi la vojon unu al la alia kaj montri al la cetera mondo, ke ni havas kaj sukcese elprovis efikan rimedon por reciproka kaj paca interkompreniĝo, kiu elkondukos la homaron el la tenebro de eternaj miskomprenoj, konfliktoj kaj militoj?

"NI FUNEBRAS KAJ KONDOLENCAS"

II 5 marzo 2003 è morto nel sanatorio S. Camillo Mons. Luis Alessio, assistito dal cardinale Giorgio Bergoglio, arcivescovo di Buenos Aires.
Coloro che l'hannlo conosciuto lo ricordano come un "uomo di Dio, molto impegnato nei compiti di responsabilità che la Chiesa gli chiedeva di assumere. come professore in diversi seminari, come vicario generale di Villa Maria e come sottosegretario della Sacra Congregazione per il culto divino e la disciplina dei Sacramenti". È in quest'ultima qualità che Mons. Alessio ha dato un contributo e un aiuto straordinario prima per la costituzione della Commissione Internazionale per la traduzione del Messale e poi per l'assisteuza e mediazione all'atto della presentazione e dell'approvazioue della traduzione in esperanto dei due volumi del Meslibro. È ritornato in Argentina prima ehe fosse approvato il Messale.
Mons. Luis Alessio era una persona dotta, di capacità intellettuali invidiabili, conoscitore di varie lingue. Si distinguevano la sua cultura, il suo cuore e la sua dedizione alla musica che ereditò dalIa famiglia. Ottenne il dottorato in Sacra Teologia a Roma, la licenziatura in Sacra Liturgia in Germania e successivamente si laureò in Diritto Canonico a Roma. Ultimamente esercitava la docenza nella facoltà di diritto canonico ed era giudice del Tribunale ecclesiastico in Argentina.
Ricordiamo al Signore con preghiere di suffragio.

PREĜO AL VIRGULINO MARIA de Johano Paŭlo la 2-a

Patrino de la Eklezio
kai Patrino nia Maria,
ni transprenas en niajn manojn
ĉion kion popolo kapablas oferdoni al Vi:
la senkulpecon de la infanoj,
la malavarecon kaj la entuziasmon de l' junuloj,
la suferadon de la malsanuloj,
la plei verajn familiajn amojn,
la lacigon de la laboristoj, la penadon de la senlaboruloj,
la solecon de la maljunuloj,
la angoron de tiuj kiuj elserĉas la veran sencon de l'ekzistado,
la sinceran penton de la perdigintaj en la peko,
la intencojn kaj la esperojn
de tiu kiu malkovras la amon de l' Patro,
la fidelecon kaj la sinoferon
de tiu kiu forkonsumas siajn energiojn en l' apostola agado
kaj en mizerikordaj faroi.
Kaj Vi, ho Sankta Virgulino, zorgu
Ke ni ĉiuj fariĝu atestantoj de Kristo.
Ni volas, ke nia karitato estu aŭtentika,
por ke la nekredantoj revenu al Kredo,
la dubemuloj estu konkerataj, ĉiujn atinginte.
    Konsentu, ho Maria, al la civila komunumo
progresi en la solidareco,
agadi per forta sento pri justeco,
ĉiam kreskadi en la frateco.
    Helpu al ni ĉiuj
Por ke ni altigu la horizontojn de l' espero
Ĝis la eternaj realoj de l' Ĉielo.
Sanktega Virgulino, ni konfidas nin al Vi
Kaj preĝe alvokas Vin, por ke Vi akiru al la Eklezio
La atestadon de l' Evangelio en ĉiuj siaj elektoj,
por ke brilu antaŭ la mondo
la vizago de l' Filo via kaj nia Sinjoro
Jesuo Kristo.
Esperantigis Luigi Tadolini

DIPLOMI IN LINGUA ESPERANTO
Conseguiti da sei studenti di Vercelli dopo aver sostenuto prove scritte e orali

Sabato 10 maggio presso il circolo del dopolavoro ferroviario in via Bassano a Vercelli sono stati consegnati i diplomi e gli attestati di 1° grado di studio della lingua internazionale Esperanto a studenti delIe Scuole Medie Superiori della città.
Il Direttore dell'Istituto Italiano di esperanto Carlo Bourlot e la prof. Maura Forte in rappresentanza dell'Amministrazione Comunale, alla presenza dei genitori dei ragazzi, hanno operato la consegna dei diplomi e dei relativi attestati di frequenza.
Tali documenti potranno essere utilizzati nell'ambito del cosiddetto "'Credito Formativo" che consente di valorizzare esperienze culturali e formative extrascolastiche. A conferma della serietà dell'iniziativa e dell'impegno dei frequentanti si ricorda che il corso si è svolto da ottobre 2002 ad aprile 2003 ed è stato tenuto dal prof. Armando Zecchin unitamente al collaboratore Luciano Mantaut entrambi di Torino.
Il 28 aprile una commissione apposita composta dal prof. Fabrizio Pennacchietti, ordinario di interlinguistica all'Università di Torino, dal dr. Serio Boschin Presidente dell'Ueci (Unione csperantista cattolica italiana) e da Carlo Bourlot Direttore delI' lstituto italiano di Esperanto, ha esaminato i candidati con prova scritta ed orale esprimendo l'esito complessivo in trentesimi.
Hanno conseguito il diploma:IleanaFanini e Elena Protti dell'lstitutoTecnico Agrario, Gabriele Fonsato, Oriana Monzeglio e Francesco Scrivo del Liceo scientifico e Alice Guagliumi dell'Istituto Tecnico "Cavour".
Durante la manifestazione, aperta dal Presidente del Gruppo vercellese Giovanni Reina, hanno avuto parole di elogio il direttore dell'Istituto di Esperanto, che ha affermato come l'esperanto è un'opportunità per migliorare la capacità di usare la propria lingua di base ed è uno stimolo verso la fratellanza dei popoli, e la prof. Forte che, oltre a portare i saluti della municipalità, ha ricordato il gemellaggio della città di Vercelli con Arles opera principalmente degli esperantisti vercellesi con a capo il compianto prof. Mario Sola.
Inoltre ha rammentato come nel recente incontro con i rappresentanti di Tortosa vi sia stata una rappresentanza gradita e significativa di esperantisti del nostro capoluogo e della città catalana.
La cerimonia è proseguita con un'interessantissima illustrazione di un film-documentario della televisione brasiliana prodotta da Riccardo Pinori di Roma.
Il relatore ha parlato dell'opera di volontari italiani esperantisti a favore dei bambini ed adolescenti emarginati, salvati dalla degradazione sociale nella "Fattoria-Scuola Bona Espero" del centro Brasile.
Attualmente si è formata una cittadina in cui tutti capiscono, parlano, cantano in lingua esperanto.
Visitatori di varie nazioni si recano nella fattoria e tornano arricchiti, maturi e maggiormente preparati ad affrontare le vicissitudini della loro esistenza nel paese di origine.

QUOTE E NORME ASSOCIATIVE ANNO 2003 Associato ordinario (SO) 16,00  € Associato giovane (SG) 8,00  € Associato familiare (SF) 8,00  € Associato ordinario con Espero Katolika (SOE) 37,00  € Solo abbonamento a Katolika Sento (AK) 9,00  € Solo abbonamento a Espero Katolika (AKE) 21,00  € Associato sostenitore (SS) 32,00  € Associato sostenitore con Espero Katolika (SSE) 74,00  € Nota Bene: 1 euro = 1936,27 lire Il periodico Katolika Sento viene inviato a tutti gli associati, tranne che per i familiari. E' associato giovane chi non ha superato i 25 anni. E' associato familiare chi convive con altro associato. Per l'abbonamento all'estero aggiungere 6 euro per spese di spedizione. Specificare nella causale del versamento la categoria dell'associato, l'anno di nascita dei giovani, l'esatto indirizzo per il recapito del periodico K.S., la destinazione di eventuali offerte. I gruppi locali con almeno 10 soci trattengono 2,10 euro per l' associato ordinario e 1,05 per l'associato giovane o familiare, mentre la quota dei soci individuali va interamente all'UECI. I versamenti vanno fatti sul C.C. Postale n. 11129475 UECI, viale C. Zavagli 73, 47900 RIMINI

COMITATO CENTRALE U.E.C.I. Presidente: Serio BOSCHIN, via Eritrea 8, 31100 Treviso, tel.-fax 0422.23.5381 Vice presidente e incaricata giovanile: Paola AMBROSETTO, via Emo, 9/C, 30173 Mestre (VE), tel.041.534132 -fax 041.612516 Segretario generale: Armando ZECCHIN, corso Trapani 112, 10141 Torino, tel. 011.3852449 Cassa: presso San Paolo IMI Filiale 2 -Stazione FS -Piazza Duca d'Aosta, 18 - 31100Treviso. Consiglieri: don Duilio MAGNANI (Segretario per l'informazione), viale C. Zavagli 73,47900 Rimini, tel.-fax 0541.26447 Ionne DE ANGELI BERTOZZI, via Quercioli 114, 54100 Massa (MC) tel. 0585.792066. Giovanni DAMINELLI, via Lombardia 37, 20099 Sesto San Giovanni (MI) - tel. 02.2621149 Giovanni CONTI, via F. Filzi 51, 20032 Cormano (MI), tel. 02.66301958- fax 02.66302110 Marsilio GUAZZINI, via Coletti 108, 47900 Rimini, tel. 0541.22993 Assistente Ecclesiastico: mons. Giovanni BALCONI, p.zza Duomo, 16, 20122 Milano, tel. 02.878014 (ab.) - 02.8556274 (Curia) Grafica e impaginazione di Katolika Sento: Mario GUlLLA, via Benadir 62, 13100 Vercelli, tel. 0161.259397

KURTAĴOJ TRA ŜERCAĴOJ KAJ SERIOZAĴOJ

Sentite com'è originale questa risposta di un cattolico ad un geoviano che ironizzava sulla nostra fede trinitaria. Dice il cristiano: "noi non riusciamo a vivere senza relazioni con gli altri, senza amicizie, tanto che qualcuno definisce l'uomo come un centro di relazioni: di qui la famiglia, di qui la società. Ora si immagini la condizione di Dio prima della creazione degli angeli e degli uomini. C'è un tempo logico in cui Dio è solo... Solo, senza relazioni, senza dialogo, senza amicizie... amenoché... Amenoché Egli non sia in Tre Persone!"

Durante I'ultimo pellegrinaggio in Terra Santa ho appreso che i soldati cristiani nell'esercito di Israele hanno di recente ottenuto di affermare la loro fedeltà all'esercito giurando sul Nuovo Testamento, anziché sulla Bibbia che per gli Ebrei si riduce al solo Antico Testamento (da cui inoltre sono esclusi alcuni libri sacri per i cristiani). Coloro che hanno giurato in questo modo sono stati, nel 2001, 722.

Ankoraŭ pri Israelio. La kristanoj plimultiĝas en tiu lando, nun ili nombras proksimune 137.000 dum en 1995 ili estis 120.000. Kiuj la kaŭzoj de la feliĉa fenomeno? - la demografia kresko de kristanaj araboj kaj la enmigro, el Polio kaj Rumanio kaj Rusiaj Landoj, de kristanoj parencoj de enmigritaj hebreoj.

Espero Katolika informa che gli stati che in questo momento hanno relazioni diplomatiche presso la Santa Sede sono 174. Fra questi, però, non figura il rappresentante de Esperantio/Esperantujo. Chissà se qualcuno ci ha pensato e chissà se saremmo accettati?

Si propone che il dizionario (termonaro) di parole attinenti alla religione, italiano-esperanto, redatto e diffuso dattiloscritto e in fotocopia dai Padre Giacinto Jacobitti e ora aggiornato dai prof. Armando Zecchin, venga pubblicato anche in forma di libro. Si tratterebbe di 170 pagine formato A/4 o di 200 in formato tascabile.
Quale sarà I'orientamento della prossima nuova UECI-estraro?

Oni diras, plejbone konstatas, ke esperantistoj, almenaŭ nivele de aliĝo al la movadoj, daŭrigas nombre malpliiĝi dum la partoprenantoj en kongresoj ne sukcesas sin prezenti maplj maljunuliĝantaj. Kiuj la kaŭzoj? Estas kiu diras ke tio dependas de la «minusiĝo» de intereso pri lingvaj problemoj fare de la homoj; estas kiuj tion atribuas al malpliiĝo de iniciato flanke de la esperantistoj; estas kiuj kredas ke la perdo en «movada aliĝo» estas kaŝe kompensata de la «interreta aliĝo»; estas kiuj, antaŭ la ŝajnŝrumpado de movadaj franĝoj, teoriumas ke la nombro ne gravas kaj ke eĉ la varbado estas tasko multe duaranga dume ili limiĝas cirkaŭmanĝi la oston kaj ĝin beletrigi; estas kiuj, post longa servo en movadaj oficoj, antaŭ la nebremsebla momenta ŝrumpado, kulpigas la movadajn estraranojn kaj forfuĝas por eviti ke iliajn nomojn oni apudmetu sur la... ŝrumpadon mem!

Kunlaborantoj konsilas: anstataŭ reciproke kulpigi, utilas diskuti pri la nova maniero proponi esperanton, per propra kontribuo, eĉ financa, por subteni kursojn ktp. Kaj montri ke nia esperanto ne estas hobio aŭ fanatikismo kaj eĉ malpli preteksto de malakordoj kaj disiĝoj.

Kaj anstataŭ emfazi sukcesetojn, foje furioze reklamitajn, apogi, diversmaniere, la estraron kiun ni elektis...

Kion la legantoj opinias ĉi-rilate?

La paroĥa preĝejo de sanktaj Johano kaj Paŭlo en Rimini-San Giuliano Mare, en la lastaj monatoj riĉiĝis per novaj mozaikoj, verkoj de Ravenna majstro Antonino VACCALLUZZO, kiu partoprenos en Rimini en la 16-a Ekumena Esperanto-Kongreso de la 30-a de aŭgusto ĝis la 6-a de septembro 2003.

La chiesa parrocchiale dei Santi Giovanni e Paolo a Rimini-San Giuliano Mare, negli ultimi mesi si è arricchita di nuovi mosaici, opera del maestro ravennate Antonino VACCALLUZZO, il quale parteciperà al 16° Congresso Ecumenico Esperantista dai 30 agosto al 6 settembre 2003.

La mozaiko de Sankta Antono el Padovo			l mosaico di Sant'Antonio da Padova
En la preĝejo de la paroĥo sanktaj Johano kaj Paŭlo en Rimini San Giuliano Mare, nova mirinda mozaiko de majstro Vaccalluzzo memoras Sanktan Antonon el Padovo. La inaŭguro okazis dum Kristnasko en la jaro 2002.		Nella chiesa della parrocchia dei Santi Giovanni e Paolo a San Giuliano Mare Rimini, un nuovo meraviglioso mosaico del maestro Vaccalluzzo ricorda Sant'Antonio di Padova. L'inaugurazione fu fatta a Natale del 2002.
Alte kaj sub la niĉo de la sanktulo estas ilustrataj du mirakloj plenumitaj en Rimini: la fiŝoj kiuj aŭskultas la vorton de Dio kaj la mulino kiu genuiĝas antaŭ la plej sankta Sakramento.		In alto e sotto la nicchia del Santo sono illustrati i due prodigi compiuti a Rimini: i pesci che ascoltano la parola di Dio e la mula che s'inginocchia davanti al Santissimo Sacramento.
La miraklo de la fiŝoj, okazinta en la jaro 1222, estis memorigita post kelkaj jaroj (1245) per la konstruado de preĝejeto detruita dum la bambadoj en 1943-44.La preĝejeto estas videbla en la mozaiko kiu reprezentas la mirindaĵon: Antono, eble afliktita pro la malmoleco de la koro de la riminanoj vokis la fiŝojn aŭskulti la parolon de Dio kaj li estis kontentigita.		Il miracolo dei pesci, avvenuto nel 1222, fu ricordata qualche anno dopo (1245) con la costruzione di una chiesetta distrutta durante i bombardamenti del 1943-44. La chiesetta è rappresentata nel mosaico che raffigura il miracolo: Antonio, forse sconsolato per la durezza del cuore dei riminesi chiamò i pesci ad ascoltare la parola di Dio, e fu esaudito.
La mozaiko prezentanta mulinon surgenuiĝintan antaŭ la plej sankta Sakramento memoras la defion inter ĉaristo Bonvillo kaj Antono. "Mi kredos kiam mia mulino surgenuiĝos antaŭ la konsekrita hostio", diris Bonvillo. La miraklo okazis en 1227 kaj sur tiu loko estis starigita en 1518 la templeto (vidu foton) al sankta Antono, verko de Bramante (Skolo el Pesaro), kiu restis sendetruita dum la bombadoj de 1943-44 de la dua mondmilito. Ĝi estas bildigata en la mozaiko alte dekstre.		Il mosaico raffigurante una mula inginocchiata davanti al Santissimo Sacramento ricorda la sfida fra il carrettiere Banvillo e Antonio. "Crederò quando la mia mula si inginocchierà davanti all' ostia" disse il Bonvillo. Il prodigio avvenne nel 1227 e sul posto fu costruito nel 1518 il tempietto di Sant' Antonio, opera del Bramante (Scuola di Pesaro), rimasto illeso durante i bombardamenti del1943-44. È riprodotto nel mosaico in alto a destra.

La mozaiko de Sankta Rita, patrino kaj religia fratino.			Il mosaico di Santa Rita sposa, madre e religiosa.
"La pacigantoj de Jesuo Kristo" tiel estis nomitaj ŝiaj gepatroj pro la karismo porti pacon en la familiojn el Roccaporena el Cascia (Peruĝo) (elp.Rokaporena el Kaŝja). Ili vivis en malriĉa domo izolita de la vilago, kaŝante grandan doloron en la koro: la manko de gefiloj. Post tiom da petegoj en 1381 naskiĝis Margareta (Rita), kiu gojigis ilian vivon. En la familio el Roccaporena, kiel Jesuo en Nazareto "kreskadis kaj fortiĝis. Pleniĝante de saĝeco kaj la graco de Dio estis sur ŝi" (Luk 2,40).		"I pacifisti di Gesù Cristo" erano chiamati i suoi genitori per il carisma di portare pace nelle famiglie di Roccaporena di Cascia (Perugia). Vivevano in una povera casa isolata dal paese, nascondendo una grande pena nel cuore: la mancanza di figli. Dopo tante suppliche nel 1381 nacque Margherita (Rita) che rallegrò la loro vita. Nella famiglia di Roccaporena, come Gesù a Nazaret Rita "cresceva e si fortificava, piena di sapienza e la grazia di Dio era su di lei" (Luc 2,40).
La amo, kiun Rita havis al Dio ekfloris en la preĝo simpla kaj humila, kaj la amo al proksimulo konkretiĝis en la helpo al malriĉuloj. Rita revis esti religia fratino de Sankta Aŭgusteno, sed ŝi kliniĝis al la gepatra volo, kiu jam elektis por ŝi junan vilaĝanon. Ŝia geedza vivo estis plenplena de konsternoj kaj post la tragika murdo de la edzo, Rita, pasigita tempon en preĝado kaj pentofarado, eniris monaĥinejon. Aŭgustena monaĥino, observis skrupule kaj humilece la regulojn de malriĉeco, ĉasteco kaj obeo kaj ricevis de la Krucumito dornovundon sur la frunton (1443), dum ŝia malsano.		L'amore che Rita nutriva per Dio fioriva nella preghiera semplice e umile, e l'amore per il prossimo si concretizzava nel soccorso ai poveri.Rita sognava di essere una suora di Sant'Agostino, ma si piegò alla volontà dei genitori che avevano già scelto per lei un giovane del paese. La sua vita coniugale fu piena di amarezze e dopa il tragico assassinio del marito Rita, trascorso un periodo in preghiera e penitenza, entrò in convento. Monaca agostiniana, osservò con scrupolo e umiltà le regole di povertà, castità e obbedienza e ricevette dal Cristo Crocifisso una ferita da spina sulla fronte (1443), durante la sua malattia.
En la mozaiko alte kaj sub la dulingva titolo "Comunità Religiosa -Religia Komunumo" estas reprezentataj la apartaj signoj de la religia vivo kaj de la kristana vivo de edzino kaj patrino de la sanktulino: la dorno krono, la preĝlampo, la Biblio kaj la glorkrono por kiu, kiel ŝi, estas fidela ĝismorte. Sube estas reprezentataj la kampodometo. La nuptaj fidelaĵoj, la granda fajro, la du ringoj simbolo de familio, de la geedza fideleco kaj la monogramo de Kristo kiu igis geedziĝon sakramento kaj igis la familion ĉelo de la Eklezio: Chiesa domestica -hejma eklezio.		Nel mosaico in alto e sotto il titolo bilingue "COMUNITA' RELIGIOSA RELIGIA KOMUNUMO", sono rappresentati i segni particolari della vita religiosa e della vita cristiana di sposa e di madre della Santa: la corona di spine, la lampada dell'orazione, la Bibbia e la corona di gloria per chi, come lei, fu fedele fino alla morte. Sotto sono rappresentati il casolare, le fedi nuziali, il grande fuoco, i due anelli simboli della famiglia, della fedeltà coniugale, e il monogramma di Cristo che fa del matrimonio un sacramento e rende la famiglia una cellula della Chiesa: Chiesa domestica -hejma eklezio.

La ornama mozaiko ĉe la niĉo de sankta Jozefo			Mosaico ornamentale alla nicchia di San Giuseppe
La 10-an de novembro 2002, elektita tago por festi la 50-an jubileon de paroĥa preĝejo de sanktaj Johano kaj Paŭlo en Rimini, episkopo Mons-ro Mariano Nicolò inaŭguris mozaikon kiun ornamas la niĉon de sankta Jozefo, donaco, ĉifoje, de la paroĥanoj okaze de la citita 50-a jubileo.		Il 10 novembre 2002, giorno scelto per festeggiare il 50-mo della chiesa parrocchiale dei SS. Giovanni e Paolo in Rimini, il vescovo Mons. Mariano DE NICOLÒ ha inaugurato il mosaico che adorna la nicchia di San Giuseppe, donato, questa volta, dai parrocchiani in occasione di detto cinquantesimo.
Ĉirkaŭ la figuro de la sanktulo, serio da bildoj (la lilioj, la laborilaro), volas memori Sanktan Jozefon kiel sanktulon de la pureco, patronon de la laboristoj, dume, alte, la baziliko de Sankta Petro kun la kolonaro de Bernini ŝajnas voli brakumi kaj protekti ĉiujn ekleziojn dislokitajn en la tuta mondo: tiuj diocezaj simboligitaj de la katedralo de Rimini kaj tiuj paroĥaj simboligitaj de la paroĥa preĝejo de Sanktaj Johano kaj Paŭlo. En la skribaĵoj "della chiesa PATRONO de la eklezio" "dei lavoratori PATRONO de la laboristoj", la vorto PATRONO iĝas subiekto al la du esprimoj en malsamj lingvoj.		Attorno alla figura del Santo, una serie di immagini (i gigli, gli attrezzi da lavoro,) vogliono ricordare San Giuseppe come il santo della purezza, il patrono dei lavoratori, mentre in alto la basilica di San Pietro con il colonnato del Bernini pare voglia abbracciare e proteggere tutte le chiese sparse nel mondo: quelle diocesane rappresentate dalIa cattedrale di Rimini e quelle parrocchiali rappresentate dalia chiesa parrocchiale dei SS.Giovanni e Paolo. Nelle scritte "della chiesa PATRONO de la eklezio" "dei lavoratori PATRONO de la laboristoj" , la parola PATRONO fa da soggetto alle due espressioni in lingue diverse.
Estas rimarkinde ankoraŭ la bildigo de la rimina-medio kaj la ĉirkauaĵo kun ĝiaj ĉefaj laboraj aktivecoj. La fiŝistoj kaj la maristoj duopiĝas kun la esperantistaro sub la signo de la boato kaj de la velo markita de la verda stelo kun la kruco, aparta insigno de katolikaj esperantistoj. La boato ŝajnas albordiĝi al Rimini-haveno indikita per la doko inaŭgurita la 24-an de majo 2002.		Da notare ancora che vi è rappresentato l'ambiente riminese e il circondario con le sue principali attività lavorative. I pescatori e i marinai si abbinano con gli esperantisti nel segno della barca e della vela marcata dalla stella verde con la croce, distintivo particolare degli esperantisti cattolici. La barca sembra approdare nel porto di Rimini indicato dalla Darsena inaugurata il 24 maggio 2002.
Il settore turistico ha la sua immagine più espressiva nel monte Titano che con le tre cime simboleggia la Repubblica di San Marino.		La turisma sektoro havas sian plej esprimiva bildo en la monto Titano, kiu per la tri pintoj estas simbolo de Respubliko San Marino.

RIMINI
16-a Ekumena Kongreso de Esperanto
56-a de IKUE        53-a de KELI
30 aŭgusto - 6 septembro 2003
Temo: Vi estas miaj atestantoj, salo kaj lumo por la mondo

Tutte le modalità di partecipazione si trovano nel numero 7-8 luglio-agosto 2002 di Espero Katolika cui si rinvia. Per gli associati UECI, a differenza di quanto indicato in Espero Katolika, si consiglia di inviare la scheda di adesione al Sac.Bernhard Eichkorn, Romäusring 20, D 78050 Villingen Germania, mentre il pagamento della sola quota di adesione sia versato sul C/C/P n° 23290000 Centra Oficejo de IKUE: Via di Porta Fabbrica 15, 00165 ROMA.
Le quote di adesione, per ogni persona, sono di 60 euro fino al 31 marzo 2003, dal 1° aprile al 30 giugno sono di 70 euro e includono anche le gite a Ravenna e a San Marino.
I prezzi degli alberghi, si paga durante il Congresso, pensione completa dalla cena del 30 agosto al pranzo del 6 settembre, per persona sono i seguenti: Hotel a due stelle: camera singola 250 euro; camera doppia 210 euro; camera tripla 190 euro. Hotel a tre stelle: camera singola 380 euro; camera doppia 310 euro.
Tutti gli hotel sono vicini alla sede congressule che è presso la parrocchia Santi Giovanni e Paolo, Viale Carlo Zavagli, 73 - 47900 RIMINI San Giuliano Mare che si trova a due chilometri a nord della stazione ferroviaria di Rimini.