Enhavo:

• Kredo, kristanismo kaj Esperanto
• Lingue: entro cento anni più' della meta' scomparirà'
• Jubileo 2000: Pilgrimado al monto Lussari
• Dio solo
  nur Dio
• Con il dialetto, un "ritorno"
• Katolikaj Tagoj
• Africa :il giubileo? un anno «biblico»
• Propono pri ĝemeliĝo
• In parlamento nasce la "resistenza" linguistica
• Convocazione dell'Assemblea Ordinaria 2000
• Elezioni 2000 per il rinnovo del Comitato Centrale (C.C.) UECI
• Radio Vaticana
• Giovani Concorrete!
• Multe da Dankoj
• Comitato Centrale UECI

KREDO, KRISTANISMO KAJ ESPERANTO Enkadre de la Granda Jubileo 2000 aranĝis IKUE - Katolika Sekcio de la Ĉeĥa Esperanto-Asocio Tagon de prelegoj kaj distkutoj je temo Kredo kaj kristanismo en landoj de la meza kaj orienta Eŭropo.

   Ĝi okazis en sudbohemia urbo Ceské Budèjovice la 20-an de majo ĉ.j. por ĉeĥa aŭskultantaro. La programo estis dulingva, tial ĉiuj prelegoj elparolitaj espe­rante estis tradukataj en la ĉeĥan kaj dum diskutoj oni denove ĉion transkondukis en la duan lingvon.
   La tuttaga konferenco havis kelkajn celojn. Unue, prezenti agadon de nia katolika movado al vasta publiko okaze de la Jubilea jaro. Due, montri al interesuloj evoluon de kristanaj aferoj en diversaj landoj de la vasta eŭropa regiono, kiu estis trafita per komunisma totalismo kaj nun travivis jardekon de libereco, do rigardi, kiaj ŝanĝoj tie okazis. Trie, montri samtempajn problemojn kaj doni eblon kompari la situacion en diversaj postkomunismaj ŝtatoj. Kvare, uzi Esperanton kiel prelegan lingvon de diversnacia lektoraro por rnontri ĝian kapablon kaj utilon precipe al neesperantista publiko, Kvine, propagandi katolikismon kaj kristanismon generale pere de la internacia lingvo kaj instigi similajn entreprenojn alilande.
   Matene oni inaŭguris la aranĝon per sankta meso en belega gotika preĝejo de la Oferado de Virgulino Maria el la 13-a jarcento, kies ekkonstruo devenas de la sama jaro, kiam iama ĉeĥa reĝo fondis la urbon Ceské Budéjovice. La meson Celebris tri pastroj en esperanto, ĉiu de alia nacieco: hungaro, polo kaj ĉeho. Ĉiuj ĉeestantoj ricevis tekstojn kaj kantis konatajn kantojn internacilingve. Por multaj kredantoj tio signifis tute novan travivaĵon. La konferenco mem okazis en granda salono de Konzervatorio. Ĝi estis ornamita fronte per la embemo de la jubilea jaro kun cifero 2000 kaj surskriboj "Kristo hieraŭ, hodiaŭ, eterne" en la ĉeha kaj en esperanto. La tuton kompletigis nia verda flago. Sur la tablo por prelegantoj lokis belaj floroj en simbolaj koloroj flava blanka, kiuj karakterizis nian devotecon al la Sankta
   Seĝo. Komence salutis prezidanto de la Katolika sekcio de Ĉena Esperanto-Asocio Miloslav Ŝvaĉek ĉiujn partoprenantojn kaj tralegis eĉ mesaĝon de nia IKUE-prezidanto ricevita el Romo. Poste sekvis antaŭtagmeza programa bloko.
   La unuan prelegon prezentis D-ro Gottfried Noske el Germa­nio. Li skeme parolis pri komplika postmilita situacio kaj sekvanta malsimila evoluo en ambaŭ germanaj ŝtatoj, kiuj marŝis sur tute aliaj vojoj ĝis falo de la fama "Berlina murego". Precipe la katolika eklezio travivis multajn ŝarĝprovojn. Post la unuiĝo de la lando venis novaj eventoj kun diversaj malfacilaĵoj eĉ esperoj.
   La dua preleganto estis Patro Lajos Kóbor el Hungario, kiu trafe priskribis precipe nefacilajn vivkondiĉojn de kristanoj dum la periodo de la komunista totalismo kaj poste rakontis atento-streĉe pri nunaj cirkonstancoj. Por illustri ilin li aldonis eĉ kelkajn interesajn eventojn el la samtempa hungara vivo.
   Post la tagmeza paŭzo oni aŭskultis ampleksan kontribuaĵon en la historio de sia patrujo, kiuj formis kristanan spiriton de la kroata popolo.
   Poste li okupiĝis pli detale pri kontraŭeklezia teroro el flanko de la komunisma reĝimo, pri tragika posta periodo de la milito ĝis samtempo, kiam ekregis en la lando nova registaro. Sian prelegon li riĉigis per multaj statisti-kaj datoj. Por kompletigo de niaj imagoj pri la tuta teritorio de eksa Jugoslavio M. Beloŝevic ankoraŭ koncize tuŝis problemojn de katolikoj en Slovenio, Bosnio kaj Hercegovino, Makedonio eĉ en resta Jugoslavio.
   La lasta prelego estis dediĉita al priskribo de komplikaj vojoj de la kristana komunumo de Ukrainio en erudita prezento el buso de tiea grekkatolika pastro Serhij Prudko. Post senkompatema ateizigo el flanko de la sovetia reĝimo ekestis forta disflorado de la religia vivo, kiu tamen estas bedaŭrinde akompanata per dividado je multaj spiritaj kaj ekleziaj fluoj. Tiuj ofte anstataŭ frata kunlaboro batalas unu kontraŭ la alia. Malgraŭe ĉi tiu lando havas esperon, ke post iu tempo ĉio ŝanĝiĝos al pli bona evoluo.
   Ĉar la riĉa programo, kiun akompanis ankaŭ demandoj kaj diskutoj, plenigis tute la sabatan tagon, la organizantoj ne povis plu envicigi vere interesan artikolon pri t.n. Vatikana orienta politiko /"Ostpolitik"/, kiun por tiu celo sendis al ili Carlo Sarandrea, sekretario de la Centra Oficejo de IKUE en Romo. Sed tamen oni intencas eldoni almanakon kun ne nur prezentitaj kontribuaĵoj, do ankaŭ kun menciita artikolo.
   Se ni bilancus iom la prelegan tagon, oni povas diri, ke ĝi alportis sendube al ĉiuj ĉeestantoj pliriĉigon de iliaj scioj pri kondiĉoj en diversaj teritorioj, kies sortoj estis en pasinteco al la ĉeha kristanaro tre proksimaj, sed nun en demokratia epoko ne plu bone konataj. Krome oni ĉi tie aplikis praktike la internacian lingvon kiel perspektivan interkomprenilon inter ĉiuj kredantaj homoj de diversaj nacioj. Precipe al la Katolika Eklezio ĝi certe faros ankoraŭ grandajn servojn. La evento estu instigo por nova praktika evangelizado de ni esperantistoj en homa socio.

LINGUE: ENTRO CENTO ANNI PIÙ DELLA METÀ SCOMPARIRÀ

LONDONO. Babelo adiaŭ.    Tiel komenciĝas depeŝo de informagentejo Ansa titolita: Lingvoj, ene de 100 jaroj pli ol la duono el ili malaperos. Je la fino de la 21.a jarcento plejparto el la pli ol 6mil lingvoj parolataj en la mondo ne plu estos kaj oni pli kaj pli uzos nur la anglan, la hispanan, kaj la ĉinan. La alarmon lanĉis doktoro Stiv Levinson, de la instituto pri psikolingvistiko de Nimego, Nederlando. "90 procentoj de la lingvoj estas parolataj de malpli ol 100mil personoj. Nur 200 ĝis 250 lingvoj estas parolataj de pli ol unu miliono da personoj", li deklaris al brita ĵurnalo Thè Independent.	LONDRA, 30 maggio - Ba­bele addio.    Per la fine del ventunesimo secolo la maggior parte delle oltre seimila lingue parlate nel mondo sarà estinta e saranno sempre più usate inglese, spagnolo e cinese. L'allarme lo lancia il dr. Steve Levinson, dell'Istituto di Psico­linguistica di Nijmegen, in Olan­da. "Il 90 per cento delle lingue sono parlate da meno di centomila persone. Solo tra le 200 e le 250 sono usate da più di un milio­ne di persone", dice al quotidiano britannico "The Independent".
En areoj kie la lokaj lingvoj estas atente registritaj - ĉefe en Nordameriko kaj Aŭstralio -la lingvistoj opinias ke post kelkaj generacioj 90% da tiuj lingvoj definitive malaperos. Prilaborante statistike la datumon, la esploristoj antaŭvidas ke almenaŭ la duono - sed probable tri kvaronoj - de la nuntempe parolataj lingvoj malaperos antaŭ la fino de la 21 a jarcento.	In aree dove le lingue indigene sono monitorate attentamente - soprattutto in Nord America e Australia - i linguisti stimano che nel corso di qualche generazione il 90 per cento di questi idiomi sarà definitivamente perso. Generalizzando il dato, i ricer­catori prevedono che almeno la metà, ma probabilmente tre quar­ti, delle lingue attualmente parla­te sarà estinta anche prima della fine di questo secolo.
Kun ĉi tiuj pritaksoj samopinias Matthias Brenzinger de la universitato de Kolonio laŭ kiu multaj el la malaperontaj lingvoj eĉ ne estas registritaj. En Papuo Novgvineo, kie ekzistas plej granda diverseco da lingvoj, la junularo ne plu uzas la lingvon de siaj gepatroj kaj preferas paroli en elementa angla lingvo. Kazoj kiel ĉi tiu estas iom ĉie en la mondo -deklaris doktoro Levinson.	Previsione condivisa da Matthias Brenzinger, dell'università di Colonia, in Germania, secondo il quale molte delle lingue in via di estinzione moriranno senza neppure essere state registrate. In Papua Nuova Guinea, dove c'è la più ricca diversità di lingue del mondo, i giovani non usano più l'idioma dei loro genitori e preferiscono comunicare in un inglese elementare. "Casi come questo si registrano un po' ovunque nel mondo", rileva il dr. Levinson.
La angla lingvo disvastiĝas ĉar multaj gepatroj opinias ke lerni tiun lingvon estas utile por la gefiloj, dum la kreskanta disvastiĝo de la hispana kaj de la ĉina ligiĝas esence al demografiaj motivoj.	L'inglese cresce in popolarità perché molti genitori pensano che apprendere questa lingua sia utile per i figli, mentre l'aumento di diffusione dello spagnolo e del cinese è essenzialmente legato a fattori demografici.
La motivoj pro kiuj lingvo malaperas estas diversaj: amasaj migradoj, kultura imperiismo, sed ankaŭ militoj kaj etnaj genocidoj. Ĉiufoje kiam lingvo malaperas, perdiĝas produkto de la homa kreivo kaj parton de la historio kaj de la kulturo de popolo, substrekis Levinson.	Le ragioni della sparizione di una lingua sono varie e vanno dalle migrazioni di massa, all'im­perialismo culturale, ma anche alle guerre e al genocidio etnico. Ogni volta che una lingua muore si perde un prodotto della creatività umana e un pezzo di storia e di cultura di un popolo, sottolinea Levinson.
Ekzemplo. Sur montoj Andoj antropologoj trovis dudek personojn kiuj parolas la leko'an, lingvo kiu donas indicojn pri pratempaj kontaktoj inter la loĝantoj de la montoj kaj tiuj de Amazonio. Nur malofte oni sukcesas savi el malapero lingvon. Sed foje tio okazas. Ĝi estas la kazo de lingvo mo-ha-k parolata de la praloĝantidoj de Kebekio.	Un esempio per tutti. Sulle Ande, in Bolivia, gli antropologi hanno rintracciato venti persone che parlano il leco, una lingua che fornisce degli indizi su antichi contatti fra gli abitanti delle montagne e quelli dell'Amazzonia. Soltanto di rado si riesce a sal­vare una lingua in via d'estinzio­ne. Ma qualche volta accade.E' il caso del mohawk, parlato dalla popolazione indigena del Quebec.
Komence de la sepdekaj jaroj la lingvistoj komencis labori kun la maljunuloj kiuj daŭre parolis ĝin kaj ili realigis gramatikon. La lingvon oni poste starigis kiel studobjekton en Kebekio kaj centoj da geknaboj lernis ĝin, savante ĝin el malapero.	Nei primi anni '70 i linguisti cominciarono a lavorare con gli anziani che ancora la parlavano codificandone l'ortografia e la sintassi. La lingua poi venne introdotta nel curriculum scola­stico del Quebec ed ora centinaia di ragazzi l'hanno imparata, sal­vandola dall'estinzione. (ANSA)

JUBILEO 2000 Pilgrimado al Monto Lussari

   Ideo kaj propono organizi pilgrimadon al Monto Lussari, aperis februare - plej trafe -dum festado, en la sidejo de Triesta Esperanto-Asocio, de Semajno de Internacia Amikeco kaj ĉio ĉi fariĝis realaĵo, ĉar la 4an de junio grupo de 30 porsonoj ekskursis al la Sanktejo de Monto Lussari (en Valcanale, apud Valbruna). Venis esperantistoj el Aŭstrio, Slovenio kaj el nia regiono Friulo Julvenetio. Suno brilegis tiutage, ĉielo plej bele lazuris, neniu nubo ĉe la horizonto, tiom malpli en niaj koroj, malfermitaj al plej bonaj sentoj de amo, de deziro renkontiĝi kun Dio kaj kun la nekompareble bela naturo, atesto de Lia bonvolemo al la homoj, ĉirkaŭanta tiun antikvan Sanktejon.
   Ni atingis la supron, je 1789 metroj, per telfero. Tie spirhalta panoramo malfermiĝis antaŭ viaj okuloj: nia rigardo libere flugis al Orientaj Alpoj, al Taŭroj, al Karintio.
   En la Sanktejo, sinsekvis celebradoj de Diservoj, en diversaj lingvoj: je la 11a horo ni ĉeestis la germanlingvan, dum kiu ankaŭ Esperanto aŭdigis sian voĉon, per la legadoj de Fanny Riznar (Ljubliana) kaj Mario Liva (Udine). Ĝin menciis je la fino ankaŭ la Mescelebranto, kvankam en la ger­mana, ĉar la plejmulto de la ĉeestantaro estis tiulingva.
   Sed mi rakontu iom pli pri tiu Sanktejo, kiu estas unu el la plej famaj preĝejoj, dediĉitaj al Sankta Maria, ne nur de Friulo sed ankaŭ de Slovenio kaj Karintio. Jam de jarcentoj ĝi estis religia renkontiĝejo de aŭstroj, italoj kaj slovenoj. Ĝiaj originoj datiĝas, plej probable, de la jaro 1360a.
   Antikva legendo rakontas, ke paŝtisto el Camporosso retrovis, surpinte de Lussari, sian perditan ŝafaron, genuitan apud junipera arbetaĵo ĉirkaŭ delikata, ligna statueto de Madono kun Infano.
   Mirplena, li ĝin prenis kaj portis al la paroĥestro de Camporosso. Sed la postan tagon tiu statueto mistere reaperis sur la monto. Dufoje ripetiĝis tiu «miraklo», tial la Patriarko de Aquileia ordonis ke tiuloke estu starigita kapelo dediĉe al Sankta Maria. Oni scias, ke komence de la 16a jc. ĝi estis transformita al preĝejo kaj, pli poste, en 1788 al Sanktejo. Fermita, sekve de ordono de la Aŭstria Imperiestro Jozefo la 2a, detruita dum la mondmilitoj, rekonstruita kaj rekonsekrita en la nuna jarcento, tiu ununava preĝejo plejbelas pro ligna plafono, pentre ornamita per steloj: flanke, du kapeloj estas dediĉitaj al la Sanktuloj Anna kaj Jozefo. La muroj estas freske pentritaj de la sloveno Tone Kralj en la jaroj 1930-1960, dum la fenestraj vitraloj estas verkaĵo de la Grafo di Colloredo (1960-61).
   Sur la ĉefaltaro, en la niĉo, staras tiu statueto, el tilia ligno, de Maria kun Jesuo, kies manteloj estis faritaj el cizelitaj kaj ĉizitaj arĝentaj lamenoj. La kronoj, ornamitaj per diverskoloraj ŝtonetoj, surhavas la simbolan globon kun kruco. Ĉirkaŭas la kapon de la Virgo aŭreolo kun dekdu steloj. La statuto estas gotikstila verkaĵo de aŭstraj metiistoj.
   Ekde 1500 la Preĝejo estis nomita «Sanktejo de la 3 Nacioj»: hodiaŭ ĝi povas esti «Sanktejo de Eŭropa Unio»!
   Post, la Di-servo, la mirinda panoramo katenis longatempe la pilgrimantan esperantistaron sur la natura, dekliva teraseto malantaŭ la preĝejo, ĝis kiam vole-ne-vole ni devis forveturi al restoracio, kie estis mendita la tagmanĝo.
   Tie la esperantistoj iĝis denove «ordinaraj esperanti­stoj», ne plu «pilgrimantaj»: antaŭ bongustaĵoj akompanitaj de tipe loka vino, jen interŝanĝo de ideoj, jen novaj proponoj de kunlaborado kaj kunagado, jen interkonsentoj pri Alp-Adria Konferenco, okazonta en septembro, jen anoncoj pri estontaj gravaj aranĝoj (70a Itala Kongreso en Trieste), ktp ktp.
   Sed unu ideo ĉefis, kun ĉies aprobo: ke tiu ĉi pilgrimago al Monto Lussari fariĝu tradicia evento inter la esperantistaro, kun precipa celo ke en tiu Sanktejo estu celebrita esperantlingva Meso almenaŭ unu-foje jare.
   Kaj tiel estos!
   Elda Doerfler

DIO SOLO

NUR DIO

MIO DIO, TU SOLO PUOI DARE LA FEDE, MA IO POSSO DARNE LA TESTIMONIANZA.	MIA DIO, NUR VI POVAS DONI KREDON, SED MI POVAS DONI ATESTON PRI ĜI.
MI DIO, TU SOLO PUOI DARE LA SPERANZA, MA IO POSSO DARE LA FIDUCIA Al MIEI FRATELLI.	MIA DIO, NUR VI POVAS DONI ESPERON, SED MI POVAS DONI LA FIDON AL MIAJ GEFRATOJ.
MIO DIO, TU SOLO PUOI DARE L'AMORE, MA IO POSSO INSEGNARE ALL'ALTRO AD AMARE.	MIA DIO, NUR VI POVAS DONI AMON, SED MI POVAS INSTRUI AL ALIULOJ AMI.
MIO DIO, TU SOLO PUOI DARE LA PACE, MA IO POSSO SEMINARE L'UNIONE.	MIA DIO, NUR VI POVAS DONI PACON, SED MI POVAS SEMI LA UNUIĜON.
MIO DIO, TU SOLO PUOI DARE LA FORZA, MA IO POSSO SOSTENERE CHI È DEPRESSO.	MIA DIO, NUR VI POVAS DONI FORTON, SED MI POVAS HELPI AL DEPRIMITOJ.
MIO DIO, TU SOLO SEI LA LUCE, MA IO POSSO FARLA BRILLARE NEGLI OCCHI DI TUTTI.	MIA DIO, NUR VI ESTAS LUMO. SED MI POVAS KE ĜI BRILU EN LA OKULOJ DE ĈIUJ.
MIO DIO, TU SOLO SEI LA VITA, MA IO POSSO RIDARE AGLI ALTRI IL DESIDERIO DI VIVERE.	MIA DIO, NUR VI ESTAS VIVO. SED MI POVAS REDONI AL ALIULOJ DEZIRON VIVI.
MIO DIO, TU SOLO PUOI FARE CIÒ CHE PARE IMPOSSIBILE, MA IO POTRÒ FARE CIÒ CHE È POSSIBILE.	MIA DIO, NUR VI KAPABLAS FARI TION, KIO ESTAS NEEBLA, SED MI KAPABLAS FARI TION, KIO ESTAS EBLA.
MIO DIO, TU SOLO BASTI A TE STESSO, PERÒ PREFERISCI CONTARE SU DI ME.	MIA DIO, NUR VI KAPABLAS ZORGI PRI VI MEM, SED VI PREFERAS KALKULI JE MI.
PREGHIERA BRASILIANA	BRASILA PREĜO (sendita de Francesco Ottino)

"Riceviamo e pubblichiamo" da Il Popolo Cattolico - TREVIGLIO (BG) La nostra città - Treviglio - Sabato 1 aprile 2000 A proposito dello Statuto Comunale CON IL DIALETTO, UN "RITORNO" FORSE AL PERIODO "ALBERO DEGLI ZOCCOLI"?

   Signor Direttore, mi ha sorpreso non poco la recente "storica" deci­sione del nostro Consiglio Comu­nale di impegnarsi col nuovo statuto a diffondere il dialetto locale "attuando iniziative finalizzate al sostegno, alla diffusione ed allo sti­molo dell'uso corrente dello stesso". Forse si è inteso scimmiottare il Parlamento nazionale il quale recen­temente - in assenza di impegni più seri ha approvato la cosiddetta "Legge sulla tutela delle lingue minoritarie" nel demagogico tentati­vo di salvare in extremis i traballan­ti dialetti, col sicuro risultato di moltiplicare gli sprechi di denaro pub­blico.
   Ma veramente i nostri politici credono che ci manchino motivi di divisione per cui ritengono sia bene suscitarli artificiosamente, visti i brillanti risultati conseguiti nella vicina Jugoslavia - soprattutto per le differenze linguistiche - e nella con­domina Spagna (UE) per le differen­ze dialettali? Ma veramente qualcu­no è convinto che nell'era di una mobilità di massa che non conosce confini (il 50% degli statunitensi risiede in uno stato diverso da quel­lo in cui è nato) e dell'interrete che ci fa interagire col mondo intero (internet, per i nostri politici ed i giornalisti che non capiscono più l'i­taliano) si possa ritornare all'epoca dell'Albero degli zoccoli?
   Ma in quei tempi si trascorreva l'intera esistenza nel luogo di nasci­ta, nel più completo isolamento per cui un linguaggio quale il dialetto, per quanto misero e irregolare, privo di letteratura e quindi di radici, con forti differenze anche all'interno di una stessa provincia, era più che suf­ficiente per le necessità di quei poveracci.
   Oggi, al contrario, il dialetto avrebbe una funzione essenzialmen­te folkloristica ma si tratterebbe di un folklore a caro prezzo perché lo si dovrebbe apprendere come lingua materna in sostituzione dell'italiano.
   Pertanto l'italiano diverrebbe una specie di lingua straniera in aggiunta a tedesco inglese e france­se, e con simili compagni di viaggio verrebbe presto declassato al rango di povero dialetto destinato ad una rapida estinzione.
   Dialetti a parte, se non ci diamo una svegliata perderemo anche l'ita­liano, rischio tutt'altro che immagi­nario dato L'impegno con cui ogni giorno i nostri politici ed i giornali­sti introducono nel linguaggio comune espressioni in inglese per apparire "istruiti" e moderni.
   Circa la perdita del dialetto, fac­ciamoci forza; dopo tutto non si trat­ta della fine del mondo.
   Drammatica sarebbe invece per noi la fine dell'italiano, di ben altro spessore culturale e perché in esso affondano le nostre radici in quanto in italiano e non nei dialetti si sono espressi i migliori letterati, dalle Alpi alla Sicilia a partire dal 13° secolo, tramandandoci con le loro opere la memoria di quei tempi.
   Con i migliori sentimenti.

KATOLIKAJ TAGOJ Hamburgo, 1-4 junio 2000

   La katolikaj germanaj esperantistoj aranĝis tri aktivaĵojn en la Katolika Foiro: informstando, Meso, preìego.
   La informstando okazis de ĵaŭdo ĝis sabato, en halo de la Germana Katolika Foiro. Oni rimarkis multajn gejunulojn kaj viglan aranĝon: kolorajn balonetojn, loterio, kaj kukoj sur la tablo. Eble la italaj katolikaj opinias ke tio ne estus serioza? La ĉefa slogano estis "Esperanto - kompreniĝo por novajarmilo". La informstan­do funkciis ankaux kiel konstanta renkontejo por espe­rantistoj. Daŭre homoj vizitis ĝin, kaj estis venditaj multaj libroj de doktoro Ulrich Mathias "Esperanto: la nova latino de la Eklezio".
   La Meso okazis sabate matene 03/06/00 en la preĝejo St. Annen. Ĉefcelebranto estis Ĉefepiskopo Gyorgy Jakubinyi, kiu ankaŭ predikis en esperanto.
   Kuncelebris pastro Ber­nard Eichkorn. La partoprenantoj estis multaj pli ol la atendoj, multaj ankaŭ la gejunuloj. Partoprenis espe­rantistoj eksterlandanoj el Italio, Polio, Ĉekio.
   La prelego "Esperanto: la nova latino de la Eklezio" okazis sabate postagmeze 03/06/00, en la germana lingvo.
   Ĉefpreleganto esti Ĉefepiskopo Gyorgy Jakubinyi, enkondukis la temon dokto­ro Ulrich Mathias.

Africa IL GIUBILEO? UN ANNO «BIBLICO»

   L'iniziativa della Società biblica Africa del Sud (Sbas) di proclamare il 2000 Anno della Sacra Bibbia, ha trovato pronta risposta in diverse nazioni del continente.
   In Kenya le edizioni Paoline, in occasione delle celebrazioni d'apertu­ra del grande giubileo, hanno pubbli­cato una nuova edizione della Bibbia di 2.176 pagine.
   L'opera, voluta dall'episcopato kenyano, è stata affidata ad una trenti­na di professori africani, affiancati da studiosi di altri Paesi esperti non solo di studi biblici, ma anche di cultura africana.
   La parte più caratteristica di que­sto libro è forse costituita dalle illu­strazioni e dalle note introduttive, ispi­rate e di sapore prettamente africano. Preciso lo scopo: «Aiutare il popolo a trovare Gesù Cristo qui in Africa».
   Un progetto di traduzione ecume­nica, Chiesa cattolica e riformata, della Bibbia in diola-kassa, lingua parlata nell'estremo sud - ovest del Paese è in cantiere nel Senegal. Oltre la conoscenza della Parola di Dio, si propone esplicitamente di assicurare una produzione letteraria cristiana, la promozione e l'alfabetizzazione in diola-kassa. L'operazione costosa e che richiede tempi lunghi è sostenuta dalla Società internazionale di lingui­stica, una Ong presente in Senegal da 15 anni.
   Proprio recentemente (Bulletin ENI, 8 marzo 2000), Geoffrey Stamp, caporedattore dell'Alleanza biblica universale, nel suo rapporto annuale, affermava che la traduzione della Bibbia in nuove lingue diventa un mezzo ottimale per la conservazione di tante parlate che diversamente scomparirebbero.
   Nel 1999 sono state portate a termine 21 traduzioni in nuove lin­gue. Fra le ultime la traduzione com­pleta in azumleina nel Ciad, in nuer nel Sudan, in pakpak-dairi nell'Indonesia. «Attualmente - dice­va - la Bibbia è tradotta in edizione integrale o parziale, in 2.233 delle 6.500 lingue parlate».
   Durante l'Assemblea generale annuale di Kempton Park, lo scorso febbraio, il segretario generale della Società biblica dell'Africa del Sud, il pastore Gerrit Kritizinger, si augu­rava che dichiarando il 2000 anno della Bibbia, si possano convincere migliaia di persone a dedicare alme­no dieci minuti di ogni giorno alla sua lettura. «Non vi poteva essere un modo più appropriato, diceva, di com­memorare il bimillenario della nascita di Cristo».

PROPONO PRI ĜEMELIĜO

Prot. EA 061-00

   Nur la amo konstruas ĉie kaj ĉiusense. La Kreanto kreis pro la amo, per la amo kaj por la amo.
   La natura leĝo mem nur kontruas kaj nenion detruas. Efektive eĉ kiam ĝi ŝajnas detrui, verdire per tiuj cindroj rekonstruas novaĵojn.
   La leĝo de la naturo estas la amo, des pli tiu de la homo. Kristo donis novan "Amu Dion kaj la proksimulon unu la alian kiel Mi amis vin" (Jo. 13-34). Tia amo ne nur natura sed dia por la kredanto fariĝas potencopova kaj konstruas la personon, la kredanton, la societon, la ekonomion kaj ĉiujn homajn interrilatojn. Eĉ la globa lingva perilo postulas amon kaj obeas la amoleĝon. Do, se ni kredantaj esperantistoj vivas en la amo kaj agadas per la amo kaj por la amo vere konstruas ĉie kaj ĉiusense.
   Jen bona okazo fari tion. En Anyronkope, vilaĝo de Togolando, grupiĝis trideko da gejunuloj kaj nomis sian klubon ESPERO. Ekde multaj jaroj p. Magnani korespondas kun kelkaj el ties estraranoj. Venis bona okazo por konkretigi la amikecon kun ili kaj kun la tuta ESPERO-grupo: la konstruenda kaj konstruota vilaĝa preĝejo.
   La aldonita letero, subskribita ĉu de la paroĥestro ĉu de la Episkopo, pruvas la konkludon de la longtempa korespondaĵo, garantias la seriozecon de preĝeja projekto kaj la bonfarneceson. Ĝi ankaŭ konfirmas la ĝojon de internacia katolika kunlaborado kaj bonfarado pere de nia lingva perilo.
   Per alia letero la grupanoj asertis ke eventuala monhelpo estus grava pruvo ĉe la kunparoĥanoj, ĉe la paroĥestro kaj Episkopo mem, pri la valoro de interkomprenilo Esperanto.
   La dioceza UECI-grupo de Rimini akceptis la proponon kaj interkonsente kun la paroĥo de la Sanktaj Johano kaj Paŭlo de pastro Magnani oni sukcesis dumkaresme monkolekti tiucele 2.500 Francajn Frankojn, t.e. 760.000 italliroj. Per retpoŝto jam oni sciigis ilin pri tiu sumo.
   Tamen, ĉar la rimina dio­ceza UECI-grupo jam ĝemeliĝis kun alia E-juna grupo en Ebura Bordo (pri tio oni raportos venontfoje) ĝuste pro tio oni kuraĝas proponi al la aliaj italaj (UECI-grupoj similan ĝemeliĝon kun la E-gejunuloj de Anyronkope, tre fervoraj kaj bonvolemaj, sed tre malriĉaj kaj bezonantaj ĉion. Tamen, ni ne forgesu ke ili unue kaj ĉefe bezonas senti nian amon almenaŭ per grupa korespondado. Jen jubilea bonfarado por iu ajn UECI-grupo.


Klubo ESPERO Anyronkope
B.P. 276
Aneho-TOGO

Subtenata de
La episkopo de Aneho B.P. 113
Aneho-TOGO

   Ni restis tre feliĉaj kiam via letero nin atingis. Ni ĝojas kaj tre dankas al vi pro viaj klopodoj helpi al ni en la konstruigado de la preĝejo de nia vilaĝo Anyronkope. Ni montris vian leteron al nia paroĥestro, al kiu ni klarigis pri la afero.
   La paroĥestro kunsidis kun ni, kaj ni povis interkonsiliĝi pri la afero. Li proponis, ke ni prezentu mem la peton pri la konstruigado de la preĝejo. Li konsilis, ke ni povas montri al vi la konstru-projekton kun la kostotaksoj en dolaroj de ĉiu konstruenda parto. La paroĥestro aldonis, ke, ĉar ni mem jam kontaktis vin pro la afero, do ni finu ĝin kun vi. La episkopo de nia regiono kaj la paroĥestro aprobis nian peton, kaj akceptas subskribi niajn pet-leterojn. Ili konfirmas, ke la sola helpo, kiun ili povas disponigi al ni, estas subteni nin, aprobante kun subskribo niajn proponojn. Do nun la paroĥestro kaj la epi­skopo ege subtenas nin. Tiel, kion ni planas, pri ĉio tio ili scias.
   Ni kunsendas bildojn de jam faritaj laboroj de la preĝejo. Ni ne povas nun precizigi fiksitan monsumon, kiun vi don(ig)u al ni por la konstruo de la preĝejo. Ni tamen informu vin, ke la tuta mono bezonata por la konstruado estas 53.000.000 F CFA aŭ 530.000 FF. La kunsenditaj bildoj montros al vi ĝis kiu nivelo la preĝejo estas konstruata nun. Vi mem povas fari al ni la helpon financan laŭ via ebleco por la finkonstruo de la preĝejo.
   Ni aldonas foton de klubanoj, kiuj kuniĝas por adresi la peton al vi. Certe, nia klubo Esperanta pligrandiĝos en la vilaĝo: multaj samkredantoj Esperantistiĝos, kaj same, multaj Esperantistoj katolikiĝos. Ni kore dankas vin.
   Dio benu vin, Estimata Pastro.
APROBITA DE:

La episkopo de ANEHO B.P. 113 Aneho-TOGO

La Paroĥestro de nia diocezo

IN PARLAMENTO NASCE LA "RESISTENZA" LINGUISTICA

   Nasce a Montecitorio un movimento di resistenza con­tro l'inquinamento della lin­gua italiana sempre più con­taminata dal "basic english" e da gerghi tecnici.
   Un gruppo di parlamenta­ri rivendicando, anche per l'i­taliano lo status di lingua ampiamente minoritaria nel mondo, minacciata (non meno del friulano o del sardo) dall'avanzata del "pidgin english" ha deciso di organiz­zare un seminario nella Sala del Refettorio con lo scopo di difendere «la bella lingua» di Dante e Petrarca.
   Alla presenza del presi­dente della Camera, Luciano Violante, di Vittorio Ser­monti, di Francesco de Gregori e di un gruppo di senato­ri (Vertone, Masullo, Fisichella, Pappalardo) il prossi­mo 6 giugno (ore 12) verrà presentato il Manifesto della Bella Lingua, un documento che ha lo scopo di sensibiliz­zare il Paese a non disperdere il nostro bagaglio linguistico e non ridurre la lingua italiana a una poltiglia espressiva.
   «Per quanto vitale nessuna lingua può resistere a lungo al disinteresse di chi la parla e la scrive - si legge nel Manifesto - Sembra necessario, dunque, avviare anche in Italia un movimento di resistenza atti­va contro l'inquinamento della lingua.
   La quale non è minacciata da chi parla o scrive, ma da chi si augura la sua rapida estinzione per poter approda­re, quanto prima, a un mondo globalizzato, dove la comuni­cazione corrente sia affidata ai dialetti e quella culturale al basic english».

CONVOCAZIONE DELL'ASSEMBLEA ORDINARIA 2000 A tutti gli associati dell'U.E.C.I.

   L'assemblea ordinaria degli associati UECI è convocata per domenica 3 settembre 2000 in Rimini/San Giuliano Mare pres­so il salone "Espero" della Parrocchia SS. Giovanni e Paolo, Viale C. Zavagli 73, alle ore 15.

1. Elezione degli organi operativi dell'assemblea: segretario e scrutatori; per art. 15 statuto UECI l'assemblea degli associati è presieduta dal Presidente dell'Unione;
2. Lettura e approvazione dell'assemblea precedente;
3. Relazione morale e finanziaria;
4. Programma di attività 2000-2003;
5. Votazione per l'approvazione della relazione morale e di quella finanziaria;
6. Nomina commissione elettorale;
7. Votazione per i candidati al Comitato Centrale UECI;
8. Varie ed eventuali.

ELEZIONI 2000 PER IL RINNOVO DEL COMITATO CENTRALE (C.C.) UECI

   A seguito dell'avviso e dell'appello indirizzati a tutti gli associati UECI sul nostro periodico "Katolika Sento" n° 2 e 3, alla data del 30 giugno c.a., sono pervenute solo sette candidature alla segreteria UECI in Treviso. Non essendo raggiunto il numero minimo di otto membri previsto dall'art. 16 del nostro statuto, demanderei la soluzione della questione all'assemblea degli asso­ciati durante il 53° Congresso dell'IKUE e 14° dell'UECI.
   Si ritiene opportuno richiamare alcune parti essenziali dello statuto UECI e del regolamento di attuazione per le elezioni e per ­la votazione per lettera a tutti coloro che non potranno presenziare all'assemblea.
   (Statuto art. 16/ 2°-3° e 5° comma). Ogni elettore può votare per non più di quattro candidati. Per l'eleggibilità ogni candi­dato deve essere iscritto all'UECI da almeno due anni consecutivi, compreso quello in corso.
   Il Comitato Centrale dura in carica per tre anni e i suoi membri sono sempre rieleggibili.
   (Statuto art. 13/l°-3° e 4° comma).
   Hanno diritto di voto in Assemblea tutti gli associati che alla data di apertura dell'assemblea hanno compiuto i 16 anni di età e che sono iscritti e in regola con il pagamento della quota da almeno tre mesi.
   Chi non può essere presente, può farsi rappresentare per mezzo di apposita delega da un associalo presente. Nessun associa to può essere portatore di più di cinque deleghe.
   Gli associati non intervenuti che non abbiano dato delega possono votare mediante lettera sulla relazione morale e finanziaria e per le elezioni del Comitato Centrale.
   ATTENZIONE!!!
   Il votante per lettera, può fotocopiare i due modelli delle schede a pagina 7 e dopo avere espresso il voto deve piegar­le e incollarne i margini scrivendo su una R.M.F. (= relazione morale e finanziaria) sull'altra C.C. (=elezione Comitato Centrale) quindi metterle in una busta, sulla quale nell'angolo esterno in alto a sinistra scriverà a chiare lettere: Dichiarazione di voto per il 3 settembre 2000, aggiungendo il proprio nome, cognome e indirizzo.
   La lettera va spedita al seguente indirizzo: Segreteria UECI, Via Eritrea, 8 - 31100 TREV1SO (dove dovrà giungere entro le ore 13 del 31 agosto 2000).

RADIO VATICANA Ascoltiamo Radio Vaticana in esperanto dal 15 ottobre 1998 3 volte alla settimana sempre alle ore 21,20; durata 9'20" DOMENICA: Onde medie: 527 e 1530 kHz. Onde corte: 4005 e 5880kHz. MERCOLEDÌ E GIOVEDÌ: Onde corte: 7250 (41.37 m.), 9645 (31.10 m.) kHz. Per ricevere "gratis" il bollettino semestrale dei programmi scrivete a: radio vatikana - ESPERANTO-REDAKC1O - SCV-00120 CITTA' DEL VATICANO

GIOVANI CONCORRETE! L'Unione Esperantista Cattolica Italiana su delibere del Comitato Centrale e a seguito di offerte anonime, mette a disposizione la somma di £. 2.000.000 per n. 4 importi cia­scuno di £. 500.000 da assegnare a giovani italiani di ambo i sessi, di età compresa tra i 18 e 30 anni, iscritti all'UECI o all'IKUE che conseguano il diploma di esperanto di 3° grado. I premi saranno erogati quale contributo per la partecipa­zione a un congresso dell'IKUE o a un congresso esperanti­sta ecumenico. I concorrenti aventi i requisiti richiesti devo­no segnalarsi al dr. Serio Boschin, via Eritrea, 8 - 3100 Treviso - tel./fax 0422.235381.

MULTE DA DANKOJ

Pro fondo alfabetizzazione £. 10.000 (G.A.) VE-Mestre £. 100.000 (M.C.) GR Pro attività dell'UECI £. 250.000 (D.D.M.) RN £. 500.000 (D.D.M.) RN Pro bonfarado £. 250.000 (D.D.M.) RN £. 40.000 (D.C.C.) CR (per UECI) £. 40.000 (D.C.C.) CR (per IKUE) £. 20.000 (J.D.A.B.) MS (per UECI) £. 20.000 (J.D.A.B.) MS (per IKUE) Pro costruenda chiesa ad Anyronkope (Togo) Africa £. 100.000 Gruppo Esper. Catt. di TV

COMITATO CENTRALE UECI Presidente: Serio Boschin, via Eritrea 8, 31100 Treviso, tei.-fax 0422-235381 Segreteria ecassa: via Eritrea 8, 31100 Treviso, tel.-fax 0422-235381 Vice presidente e incaricata giovanile: Paola AMBROSETTO, via Emo, 9/C, 30173 Mestre (VE), tel. 041-5341532 - fax 041-612516 Consiglieri: don Duilio Magnani (segretario per l'informazione), viale C. Zavagli 73, 47900 Rimini, tel.-fax 0541-26447; Antonio Cappello, via A. Colombo 6, 13100 Vercelli, tei. 0161 -392707 - fax (di sera) 0161 -257262; Giovanni CONTI, via F. Filzi 51, 20032 Cormano (MI), tei. 02-66301958 - fax 02-66302110; don Mario GERMAN, via Canepa 57 - frazione Canepa, 16030 Sori (GE), tei. 0185-709010 ; Marsilio GUAZZINI, via Coletti, 108 - 47900 Rimini - tei. 0541-22993; Carlo SARANDREA, via di Porta Fabbrica 15, 00165 Roma, tei. 06-631805 - fax 06-632839 Assistente Ecclesiastico: mons. Giovanni Balconi, p.zza Duomo, 16, 20122 Milano, tei. 02-878014, 02-8556274 Grafica e impaginazione di Katolika Sento: Mario Guilla, via Benadir 62, 13100 Vercelli, tel. 0161-259397